dyferencjacja samoświadomości

co wtedy będzie

czy miękkość powiek bezpowrotnie zobaczę

czy złu przeciw sobie potulnie wybaczę

zacisnę zęby

uśmiercę lęki

jednym spojrzeniem uciszę

niepotrzebne moich myśli dźwięki

spojrzeniem w głąb siebie

poprzez usta

przechodzę i wpatruję się w odbicie lustra

poprzez gardło i żółć choleryka

żółć usta zamyka

a najmocniej drugie serce dotyka

noc w lustrzanym odbiciu nastała

myśl wraz z nią stała się taka mała

ta czerń i żółć z głębi pochodzą

spal je w sobie spójrz jak pąki nadziei się rodzą

co wtedy będzie

czy też siebie prawdziwą w lustrze zobaczę

czy też prędzej śmierci za życia wybaczę

Najbardziej spodobał mi się tytuł.

Trochę się potykam na zachwianiach rytmu

i rymach, przeważnie gramatycznych w sąsiadującym układzie,

ale tutaj chyba miały one budować wrażenie groteskowości.

Też kiedyś podjęłam podobny temat, w poniższym, hermetycznym utworze:

Endoskopia

w złotym ciepełku

rozpływasz się mdląco

oczy jak perły lśnią dumająco

porusza półmrok twą wrażliwość

i rozmysłami ratujesz żywot

co brudzi koronki

i lustra pokrzywia

czy nie wstyd ci

przed sobą samą,

póki do ust

krwie nie napłyną

i nie zachłyśniesz się zdrewniale

swych białych zębów opadłą kurtyną?

czasoprzestrzeń się rozpływa

chronologia niemiła

niełatwa

co zdobędziesz, gdy ci się uda

doprowadzić do trzewi snop światła?

Pozdrawiam :)

Dziękuję za obecność :) I za podesłany utwór, faktycznie tematyka ma się blisko. Pozdrawiam cieplutko