Wiele razy

Wiele razy płakałam,

rady sobie nie dawałam.

Wszystko się zmieniło.

W radość moją zataiło.

O Panie dałeś mi schronienie. 

Pokój w duszy.

Dziś daję swoją miłość.

Niech diabeł tego nie ruszy.

mą - czy tak się mówi dzisiaj w szkołach?

Np. Podaj mą książkę.

Współcześnie używamy słowa ; moją , twoją :)

Poprawiłam o wiele ładniej teraz brzmi :)

sie moowi np. w disco polo:

usta meeee, ciało tweee.

ehe heee he

                                         Mieeeeetek

;)

:)

Jako bezbożnik i antychryst abstrahuję od tematyki wiersza. Ale: płakałam-dawałam; zmieniło-zataiło jeśli możesz, nie rób tak więcej. Bo to jest dla mnie, oczywiście subiektywnie, przygnębiające, rymy gramatyczne w układzie a-a, b-b. W drugiej części konstrukcja się rozjeżdża totalnie. Generalnie, ten wierszyk może sprawdziłby się na kółku różańcowym, ale tutaj wygląda mikro. I merytorycznie i warsztatowo.

Sorry. Ale to w co ktoś wierzy, to dla mnie sprawa intymna. I jeśli tylko jego bogowie nie żądają ofiar z krwi, to nic mi do tego. A w obnoszących się ze swoim wyznaniem, zawsze będę widział ludzi, którzy chociaż siebie, usiłują przekonać, że w coś wierzą. Pozdro

Na przyszłość postaram się nie wstawiać tego typu wierszy. Racja,  nie każdy jest wierzący  nie chcę być tu odbierana jak jakaś nawiedzona hehe dzięki!!!!!!!!!!!!!!!