Obecność

Egzegeta, wielkie dzięki za pochylenie się nad tekstem.

Nie lubię interpunkcji w wierszach, może dlatego istotnie kuleje.

Skorzystalam z podpowiedzi i wyrzuciłam. 

Milo mi, że wiersz się spodobał.

Deonix, również dzięki za podpowiedź, zmieniłam.

Pozdr. serdecznie 

Anno, urocza, stonowana "obecność"... jakie to ważne, żeby jedno było dla drugiego.

O! Dzięki Nata  za obecność pod wierszem .

Tez uważam,  że obecność to podstawa, gdy jej nie ma to żadne słowa nie pomogą.

Pozdr. 

Zaskakujący i dający coś nowego. Poezja rekonstrukcyjna trochę. Myślę że to dobry kierunek. Pzdr :)

Dzięki Radio za czytanie i komentarz. 

A to ciekawe co napisałeś - poezja  rekonstrukcyjna, w sumie fajnie brzmi.

Pozdr :)

Anno,

oczywiście w standardzie wyżej zacytowane słowa, to prawda.

Ale są sytuacje, że można inaczej i to jest o wiele piękniejsze;

a że jestem zwolennikiem/miłośnikiem miłości duchowej

to chcę tylko nadmienić, że totalnie nie zgadzam się z tymi wersami, bowiem

Więź duchowa jest o wiele cenniejsza od bliskości fizycznej (M.Kopernik)

 i             

"Miłość zaczyna się rozwijać dopiero wtedy, gdy kochamy tych,
     którzy nie mogą się nam na nic przydać." 

(Erich Fromm)              

oczywiście jeśli pod słowem obecność rozumiemy bliskość dotykowa.

Bo w moim widzeniu "obecności" wystarczy obecność na tym świecie, choćby na innym kontynencie,

choć ostatnio poszerzyłem obecność na pamięć. Wystarczy mi obecność w niewzruszonej pamięci.

Ale to moje takie widzenie świata, minimalistyczne:)

Pozdrawiam     

Rekonstrukcyjna lub dekonstrukcyjna. To niekonwencjonalne łączenie jakby dwóch sfer znaczeniowych. Lingwistyczna dla odmiany bazuje na powtórzeniach i utartych zwrotach. Np. Dycki. Estetyczna na metaforach. Modernistyczna to kontekst, np. Śliwka - Budda Show. I codzienności - chyba większość połowów poetyckich. 

Radio, dzięki za wyjaśnienie.

W sumie wszystko i tak może się mieścić w wielkim Tu i Teraz :)

Pozdr.

Egzegeto - czytam Twoje wiersze, więc doskonale wiem o co Ci chodzi :)

Miłość duchowa w połączeniu z miłością fizyczną jest chyba najlepszym rozwiązaniem.

Ale... właśnie, żeby cokolwiek mogło się zacząć potrzebna jest obecność, obecność chociaż przez chwilę tej drugiej osoby. Żeby było co wspominać, żeby było o czym pisać wiersze. Dlatego napisałam, że od tego zaczyna się miłość. 

 W świecie który nas otacza, wg niektórych nurtów filozoficznych, jesteśmy tylko My.

Bez nas ten świat może wcale nie istnieć.

Dlatego obecność jest sprawą podstawową, wg mnie oczywiście.

Nie rozumiem dlaczego się z tym nie zgadzasz.

Pozdr.