Pogoda małżeńska

Wołałabym jednak łagodny, ciepły, bladoniebieski wyż schyłkowego sierpnia :)))

Fajny. Skoro data 18.01, to czy prognoza dwóch ostatnich wersów się sprawdziła? pozdrawiam :)

Nic ująć, nic dodać. I w takim przypadku lepiej się sprawdza średnia wieloletnia, albo i wielozimowa, od relacji ze stanu bieżącego :) Pozdrawiam :)

To znaczy - odwilż. Śliski temat. :)

Ciekawy wiersz, bez rymów - chyba nowość u Ciebie?

Pozdrawiam

No,

ciekawie, ciekawie,

podobaśki :))))))))

Pozdrawiam :))

Witam -  też przeżywałem  i przeżywam takie pogody  - ale idzie się przyzwyczaić Bolesławie - mądry ten wiersz...

                                                                                                                                                                                                             Pozd.

Dziękuje. Zawsze co nieco musi zaiskrzyć bo tak to byłaby monotonia.

Miłego:))

Małżeństwa  nie idą cały czas wyściełaną i ciepłą droga życia bo byłoby nudno są czasem jakieś spięcia niesnaski, a później te zbliżenia takie czułe, nie ma ideałów życie jest urozmaicone.

Dziękuję z pozdrowieniem:))

Pełna prawda, dziękuję.

Pozdrawiam:))

Dzięki. Nowość to może nie, chociaż lubuję się w tych rymach ale mam też trochę tych białych.

Z pozdrowieniem:)

Dziękuję miło mi.

Pozdrawiam:))

Pewnie, życie jest urozmaicone.

Pozdrawiam:))

Dokładnie, mam ten sam pogląd! Nawet napisałam dla mojego Kota @kot szaroburytaki wiersz o tym:

jeśli miłość

jeśli miłość, to niech będzie niezwalczona
niech nie zniknie nagle w cieniu za zakrętem
niech nie idzie w ślad za losem i mamoną
niech los za nią sobie goni w swoją piętkę

jeśli szczerość, to niech będzie dwutwarzowa
twoja ze mną, moja z tobą, z samym sobą
za współczuciem niech bolesnych prawd nie chowa
niech przeniknie każdy czyn i każde słowo

jeśli ufać, to naiwnie i bez granic
przyjąć z wiarą wszelkie gesty i wyznania
i nie szukać śladów fałszu, by nie ranić
nie zamykać ptaków uczuć w ciasnych ścianach

jeśli dawać, to bez reszty całe światy
i brać wszystko, co nam daje ukochanie
zło i dobro, łzy i śmiechy, chwasty, kwiaty
czułość, gorycz, serce, młotek, słońce, zamieć

jeśli burze, to niech uczą nas wybaczać
niech pomogą znów się zbliżyć i dorosnąć
niech pioruny nam pomogą jasno patrzeć
jeśli miłość, to niech burze ją umocnią

A Twój wiersz bardzo dobry, Bolku. Tak, wśród bliskich zawsze pogody są zmienne i nie ma na to rady. Ważne, żeby nadchodziły odwilże z ciepłem i wzajemnym zrozumieniem. Ale to zależy od obu stron, czy chcą tego - czy do tego dążą, czy całkiem do czego innego.

Pozdrawiam ciepło. :)

Dziękuję Oxywio, fajny także twój wiersz taki prawdziwy.

Serdeczności:))

Dzięki. :)))

Serdeczności. :)