Ucieczka

       myszą rysowane Taj_Mahal VII 2013 r.

Powinno być tę szramę.

tą szramą

Uciekasz się do bardzo wyeksploatowanych metafor, symboli i dla mnie, abstrahując od tematyki wiersza, nad którą można byłoby głęboko pochylić, nie opowiadasz nic po swojemu.

To brzmi, Bajago, jak strasznie wyświechtany slogan. Zamyka w mnie wszystko. Poruszasz się po mocno wydeptanych ścieżkach, Spróbuj zbudować własny zbiór słów i symboli. Czytaj innych poetów i zabierz od nich to, co Tobie pasuje, tworząc swój niepowtarzalny obszar. Na kimś, kto przeczytał tysiące wierszy, ten Twój utwór nie robi wrażenia ze względu na zbyt oczywistą metaforykę. Choć oczywiście istnieje ogromna rzesza ludzi, która nie potrafi opowiadać w taki sposób jak Twój. Sorry i pozdrawiam.

Kocie dzięki serdeczne za uwagi i porady, Wiesz jeżeli zechcę zmienić styl wierszy wtedy wezmę słownik słów obcych i tam będę szukać natchnienia . Wiersze powstawały z potrzeby serca i są napisane słowami które używam na co dzień , prostymi zrozumiałymi bez wyszukanych metafor. Taka jestem widocznie , zbyt prosta i naiwna skoro myślisz to co piszesz .Przykro mi iż nie zaspokajają twych względów estetycznych itd. Może dla Ciebie  choroba jest sloganem , na pewno nie jest nim dla ludzi którzy są zmuszeni stykać się z chorym. Pozdrawiam

Bajago, chodzi tylko o słowa, o styl komunikatu, a nie o sam komunikat. Piszesz tutaj rzeczywiście wytartymi, potocznymi sloganami. Pewnie o sprawach wielkich i ważnych, ale - sloganami. Kot ma rację. I na pewno nie pisał tego po to, żeby Ciebie urazić.

Za to obrazek - cudo i cacko! Naprawdę jestem pod wrażeniem!

Oxywio zatem zawsze coś dla siebie można znaleźć.Jednemu obraz drugiemu słowo a dla mnie slogan i niech tak już zostanie.

Napisałaś, że chcesz się tutaj czegoś nauczyć, dlatego pozwoliliśmy sobie robić Ci życzliwe uwagi. Ale jeśli sobie tego nie życzysz, Bajago, to przestaniemy.

Na pewno nie mieliśmy zamiaru Cię niczym urazić.

Nie czuję się urażona większość moich utworów powstało przed ośmiu laty dość długo nie pisałam nic. Przyznam się szczerze że poniosło mnie po przeczytaniu tych słów...

Wiesz napisałam kiedyś , że w moich czasach nie uczono pisać wierszy . Nie pretenduję tu do miana poetki jestem amatorką (w pełni tego słowa znaczeniu)tu dowiedziałam się o rymach , rytmie wiersza itd . Zaczęłam szukać czytać na tyle na ile czas pozwala. Podobają mi się niektóre wiersze pisane przez forumowiczów, no może nie wszystkie ale jest sporo o którym dałam serduszko.

Po przeczytaniu i napisaniu*tysiąca wierszy* może nie zachowam się podobnie . Każdy ma prawo wypowiedzieć się na temat wiersza  i ja również dlatego wczoraj napisałam 

Nikt nie odejdzie z pustką

Nie obrażam się -dalej uważam że warto się czegoś nauczyć .

To dobrze. :)

Pozdrawiam i życzę coraz lepszych wierszy.

Może tak w ostatniej strofie "ty cała jesteś spięta" to nie łamałby się rytm

Miłego:))

Na pewno było by lepiej ale ten wiersz jest o osobie z demencją ... niepamięć powoduje otępienie...

Zostawię jak jest jest bardzo łagodnie napisane..Niemniej dziękuję za podpowiedź zawsze je cenię

Nikt nie uczy pisania wierszy. Można się uczyć operowania słowem choćby na warsztatach poetyckich. I ten portal może pełnić rolę takich warsztatów. Wszyscy mamy, mieliśmy okres, w którym się sięgało po najbardziej oczywiste symbole, jak choćby tęczę - ponadczasową alegorię szczęścia. Ale jak się czyta po raz n-ty o tej tęczy to już się nic nie widzi. Istotą dobrze napisanego wiersza jest opowiedzenie swojej historii za pomocą symboli, które zaowocują treścią odbiorcom, ale przy okazji nie trącą banałem, kalkowaniem podobnych opowieści. Jednym słowem z takich klocków, co mają wszyscy, zbudować swój własny, niepowtarzalny pałac - trudne, ale to właśnie odróżnia artyzm od rzemiosła. A ludzie uczą się tylko w jeden jedyny sposób - podpatrując jak to robią inni, aby zacząć to robić po swojemu kiedy już nabiorą wprawy. Więc dlatego ważne jest żeby czytać, czytać i czytać i oczywiście dyskutować. Pozdrawiam
 

Kocie jak lubię koty i kocurki wszelkiej maści to ci powiem... Przyszłam tu uczyć się . Może ty przeczytałeś  setkę wierszy np z tęczą ,ale to  jest mój ten jeden, jedyny dla mnie

. Nie zajmując się poezją nie mogłam nikogo kalkować natomiast zgadzam się z tobą że moje wiersze mogą mieć wiele do życzenia  Synowi nieraz mówię że studia kultury nie uczą tylko rzemiosła więc  zachowuj się inteligentnie i zrozum ja muszę najpierw dowiedzieć się potem tego się nauczę.

Moje zawodowe życie na szczęście kilka lat temu dobiegło końca i jedyne co powiem dalekie było od poezji .

Więc proszę weź pomyśl co mówisz do kogoś kto na tym forum jest niespełna miesiąc .

Bardzo podobały mi się *nauki* może poczytaj go raz jeszcze

wiersze napisane do tej pory zawsze powstawały pod wpływem impulsu nie kalkowania .może porównania i zwroty tam użyte nie są och i ach  Nie uważam się za muzę, poezji nie wymyśliłam , czasem skalałam się wierszem, nie ostatnia i nie pierwsza . Piszę co czuję i jak umiem (taki rodzaj natręctwa) gdy słowa w umyśle szaleją , kotłują się ...

Dziękuję za przeczytanie i komentarz.

Wybacz, ale i ja się wtrącę do dyskusji,

bo nie zgadzam się z tym fragmentem Twojej wypowiedzi.

Co prawda nie zajmując się poezją nie mogłaś świadomie

nikogo naśladować, ale nie powiesz mi chyba,

że jesteś pod trwałym wpływem anestetyków i nie odbierasz zmysłami otaczającego świata,

tak jak my wszyscy. Stąd bierze się tzw. zbieżność myśli i powtarzające się w sztuce motywy,

nie wynikające (z reguły) z niczyjej złej woli, u początkujących owocuje to powielaniem schematów.

Ja sama, gdy przyjdzie mi do głowy coś niby oryginalnego, wpisuję swoje pomysły w wyszukiwarkę,

by przypadkiem nie powielić fragmentu czyjegoś utworu :)

A z tym to też się nie zgodzę do końca,

bo to zależy od wielu czynników,

kierunku studiów - chociażby :)

Pozdrawiam,

mam nadzieję, że Cię nie uraziłam :)

Więc  jeśli powielałam cudze schematy to robiłam to nie świadomie no chyba że tu na forum koentujac np wiersz Waldemara napisałam Galaktykę.

Bardzo chciałabym móc się z tobą zgodzić.  Nie uraziłaś mnie na pewno. Pozdrawiam 

Dokładnie tak.

Dlatego próbowaliśmy z Kotem zwrócić Bajadze uwagę na to.

Nikt nie zarzuca Autorce świadomego naśladownictwa jakiegoś konkretnego wiersza czy stylu innego autora.

Ale żeby dobrze pisać, to trzeba tez dużo czytać, i to dobrych wierszy współczesnych.

A także nie obrażać się o życzliwe uwagi i rady, tylko korzystać z nich.