Religijność która nie wstydzi

bądź mi wiosną

latem jesienią

zimą bądź każdą

z tych pór

przecież wszystkie

mają w sobie moc

ukrytą w słońcu

mrozie deszczu mgle 

a także światłem

które rozjaśnia

mrok noce oraz 

nieudane dni

jak trzeba drogą

po której nie będę

wstydzić się iść

którą ty szedłeś

Ukrytą....proponowałbym 

Witam  - ogonek uciekł - poprawiłem - dziękuję że czytałaś.

                                                                                                                                                                            Spokoju życzę i radości z dnia

Podobają mi się dwie pierwsze zwrotki,

w trzeciej fakultatywnie można by zrezygnować z mroku;

W pierwszym wersie ostatniej zwrotki drogą powinno wg mnie być :)

Poza tym, tytuł wg mnie niezbyt fortunny,

bo albo nie wstydzi się albo nie zawstydza, przy czym z treści wynika,

że w tym przypadku raczej to drugie :)

Oprócz tego, co powyżej, wiersz mi się podoba :)

Serdecznie :))

Witam   miło że jesteś i czytasz - fakt miało być drogą  - już jest  - a reszta w moim przekonaniu nie jest zła więc pozostane 

przy tym -  czyli jak jest - jeszcze raz dziękuje.

                                                                                                                                                                               Słońca  życzę i humoru 

Radzę nie rezygnować z niczego ") Wiersz bowiem spod serca - - ->z serca - - ->do serca :) 

Witam -  miło cię widzieć - dziękuje.

                                                                                                                                                                         Spokojnego wieczoru życzę

Ciekawy wiersz, fajne przesłanie.

w dwójkę raźniej każdą porą

w dni deszczowe, czy słoneczne,

ona twoją jest ostoją,

wspólne wsparcie jest konieczne.

Z pozdrowieniem:)

Witaj Waldemarze. Czytam twoje wiersze jedne bardziej inne mniej mi sie podobaja jak to zwykle nie da sie kazdego czytelnika zadowolic :D. Niestety ten nie przypadl mi do gustu choc tekst sam w sobie jest bardzo fajny ale podales go jak dla mnie oczywsicie w malo zjadliwej formie. 

Mianowicie chodzi mi o wyliczenia i o dziwne wersy przy nich np "oraz  ... nieudane dni"

wydaje mi sie ze za wszelka cene starasz sie ustawic wszystkie wersy w rzadek jakby byly zolnierzami i zeby zadna noga literka nie wystawala. Dlatego wiersz choc ladny dla mnie wiele stracil z wymowy.

Uff skonczylem przepraszam za brak polskich znakow ale taka klawiatura.

Do nastepnego

Witaj Bolesławie -  chyba cię zaskoczę -  myślałem że tytuł naprowadzi o czym prawi wiersz.

Mowa o Jezusie -  za czytanie i komentarz dziękuje.

                                                                                                                                                                                       Pozd.

Witaj -  zgadzam się że nie każdy wiersz musi trafić do czytelnika - i faktycznie owe oraz można zamienić -  pomyśle .

Mówisz o zjadliwości ale w tym przypadku się nie zgadzam ponieważ wiersz zbyt poważny - i jak mówi tytuł religijny.

Przeczytaj komentarz pod komentarzem Bolesława -  myśle że cię zadowoliłem a może nie.

Ale tak to działa więc szanuje to co napisałeś

A za obecność pod wierszem dziękuje.

                                                                                                        Pozd.

Witaj Waldemar:):):)

no coz jak z toba tylko pisac 

i twoje wiersze czytac:)

Pierwsza zwrotka przypomina mi Grechute

,,Jesteś latem w zimowe ochłody
jesteś wiosną w jesienne półmroki
pierwszym słońca po deszczu promieniem
pierwszym nieba po burzy obłokiem
i zostaniesz tak w tej podróży
mego świata najmilszą ozdobą
na te cztery pory niepewne
piąta porą na każdy rok z tobą"

On spiewa o kobiecie

tak mi sie wydaje

moze o Jezusie

moze tak byc

Sa cztery ewangelie

Nowego Testametu

jek cztery enernie

Jak Krzyz dzielony 

na cztery

A moze to Grechuta

Pewnosc

Był już taki egzamin z historii, kiedy naraz wszyscy uczniowie oblali 
I został po nich uroczysty cmentarz
Nie ma pewności, że to był egzamin
Nie ma pewności, że wszyscy oblali
Jest pewność, że został po nich uroczysty cmentarz

Była już taka miłość, ale nie ma pewności, że to była nasza
Byli już tacy ludzie, ale nie ma pewności, że to byliśmy my
Ale nie ma pewności, że to byliśmy my
Ale nie ma pewności, że to byliśmy my

Był już taki język, ale nie ma pewności, że nim mówiliśmy
Były już takie latające pteranodony
Ale nie ma pewności, że to za naszych czasów
Ale nie ma pewności, że to za naszych czasów

Było już takie milczenie, ale nie ma pewności, że to pomiędzy nami
Był już koniec świata, ale nie ma pewności, że to naszego świata
Ale nie ma pewności, że to naszego świata
Ale nie ma pewności, że to naszego świata
Ale nie ma pewności, że to naszego świata

I zostal po nas uroczysty cmetarz.

Zdrowia zycze.

To mi się bardzo podoba. Pozdrawiam

Witam i dziękuje ci za szczerą rozmowę pod wierszem - i za to że bywasz.

                                                                                                                                                                Udanego dnia życzę 

Witaj kocie - miło że jesteś  że czytasz -  dziękuję.

                                                                                                                                                          Spokojnego dnia życzę