Porozumienie dusz

Między ludźmi cię rozpoznałam; twoje oczy tak znajome pośród tłumu.

Ten pierwszy błysk mnie oszołomił, zakołatało serce.

Twoja dusza tak bliska jakby chciała pochwycić mnie w kojące w ramiona.

I nigdy nie puścić. Nie zostawiaj mnie, zostań i wylecz mnie z tęsknoty za twym spojrzeniem.

Tonę w blasku twoich źrenic i czytam z nich tą samą tęsknotę.

Nic nie mów, czuję Cię każdą komórką ciała, rozumiem każdy twój uśmiech i grymas.

W jakiś niezrozumiały dla śmiertelników sposób odczuwam twoje emocje i je z Tobą dzielę.

Jakbyśmy byli powiązani niewidzialną nicią. Nie znamy się, nie wiem kim jesteś

ale pozostaniesz na zawsze cząstką mojej duszy.