"Człowieczy los"

W westchnieniach duszy upływ myśli rzeźbi

dłutem artysty, który wszystko może,

nakreśla sploty wydarzeń i ludzi,

kreską nostalgii spoglądając w przeszłość. 

Teraźniejszość tak szybko odchodzi,

zakrętem mija chcących zatrzymania.

Z siłą wichury pędzi jednostajem,

zgodnie z kierunkiem wskazówek zegara.

Co byś nie zrobił i gdzie byś się znalazł,

pod rękę z mistrzem wędrujesz w zachwycie.

Nie tobie dano chwile ujarzmiania,

raczej wspomnienia kreślą twoje życie.

Im więcej wspomnień, tym kres drogi bliższy,

chociaż zmęczenia swym sercem nie czujesz,

chciałbyś jak mocarz, kreator, artysta

wyrocznię losu oszukać obłudnie.

Chciałbyś i pragniesz, lecz On jest silniejszy

fenomen, geniusz, super specjalista,

On wie jak zacząć i dokończyć biegu

tak jak sportowca - na metę cię wciska.

Dla mnie ta figura jest niezrozumiała - nie wpadam co chcesz tutaj powiedzieć

Te zestawienie w zasadzie równoważnych pojęć również nie wygląda według mnie za dobrze - przekombinowane, chociaż akurat tutaj mam wyobrażenie tego co chcesz mówić. Ale wydaje mi się przekombinowane.

Reszta mi się podoba. Pozdrawiam.

Los nieprzewidywalny, może wszystko i dobrze że nieznane są nam jego ścieżki, ogólnie wiersz dobry.

Z noworocznym pozdrowieniem:)

Brat stryjeczny Losu - Omaszcilos często ratuje sytuację, bo naprawia w Podświadomości to, co zawaliła Świadomość i do tej mety prowadzi zawijasami lub z humorem.

Też też "poświaty" nie rozgryzam, ale ogólnie wiersz ciekawy.

Pozdrawiam.

Bardzo dziękuję za dobre słowo.

Źyczę pomyślności w 2018 roku

Omaszcilos- dobre. Również dziękuję za komentarz. Życzę wszystkiego dobrego.

Retro pochodzi od łacińskiego przedrostka, który dosłownie oznacza wstecz lub przeszłość. Również termin używany do określenia elementów współczesnej kultury, które pochodzą lub są świadomą imitacją trendów w modzie, światopoglądzie, zachowaniu typowych dla niedalekiej przeszłości, a które były i są uznawane za niemodne. 

Stąd pierwszy wers : w poświacie retro upływ myśli rzeźbi. Wyjaśnienie: w chwili nostalgii, rozmyślania nad tym, co minęło, było w ogólnym tego słowa znaczeniu, dzisiaj patrzę, spostrzegam to inaczej niż wtedy bo upływ myśli rzeźbi.

Myślę, że rozumiesz? Już bardziej wyjaśnić nie potrafię. Do napisania tego wiersza, zainspirował mnie wiersz Waldemara " Na płocie przez który chodziłem na pachtę" 

Teraz spróbuję Ci wyjaśnić : w teraźniejszości współczesność odchodzi.

Zakładając, że współczesność to nie mniej niż 50 lat, a może i więcej, natomiast teraźniejszość za chwilę już jest przeszłością, więc współczesność małymi kroczkami przemija w terażniejczości. My tego nie zauważamy na co dzień, ale tak jest. 

Długo zastanawiałam się nad tytułem do wiersza, dlatego jest taki.

Bardzo Ci dziękuję za wnikliwe czytanie. Życzę wszystkiego dobrego w 2018 roku.

Podoba mi się wiersz. Mówi o przemijaniu, jest rymowany, nietuzinkowy - taki, jak lubię, I wyraża nie tylko żal i bezradność ludzka wobec czasu, ale też i zachwyt dla świata i radość życia.

Jeśli chodzi o retro - przeczytałam Twoje wyjaśnienie dla Szaroburego, ale muszę powiedzieć, że i dla mnie w wierszu nie było to jasne. Bo wyraz "retro" w naszym współczesnym polskim rozumieniu oznacza pewien trend w modzie, a nie własne niedawne wspomnienia. Dlatego to słowo w Twoim wierszu zostało jednak błędnie użyte.

A "współczesność w teraźniejszości umyka" jest przekombinowane, w rzeczy samej. Dużo prościej i bardziej naturalnie powiedzielibyśmy: współczesność teraz umyka.

Skoro tak uważasz, pomyślę jakimi innymi słowami to zastąpić. Nie upieram się, jak coś mi przyjdzie do głowy, to zmienię. Bardzo dziękuję za wnikliwe czytanie, miło mi, że Ci się podoba.

:))

To, że jesteś otwarta na cudze sugestie, to bardzo dobrze świadczy o Tobie oraz jest bardzo korzystne dla Ciebie. Znaczy, że umiesz się uczyć i że rozwijasz talent.

Uściski. :)

Poprawiłam. Przeczytaj. Może być jeszcze: W duszy westchnieniach upływ myśli rzeźbi. 

Teraźniejszość tak szybko odchodzi- 10 sylab, powinno być 11 

Może jutro coś wymyślę.

:))

To, że masz "usprawiedliwienie" dla użytych słów, to dobrze. Retro w naszym powszechnym rozumieniu znaczy coś w starym stylu, więc dlatego poświata retro jest frazą, która nie wpisuje się czytelnie w obszary naszych pojęć. I tutaj tkwi dylemat - opowiedzieć coś po nowemu, ale tak aby zostawić odbiorcy jakiś obraz. Natomiast eksperyment z próbą nadania nowego znaczenia ogólnie rozumianym pojęciom nie zawsze się powiedzie. Więc bardzo łatwo można zostać oskarżonym o udziwnianie. Dawanie czytelnych obrazów jest rozmową z  czytelnikiem, czy ze słuchaczem. Stawanie za zasłoną zbyt subiektywnych symboli sprawia, że nie ma rozmowy, a tylko przemowa. Nie zawsze będziesz miała okazję powiedzieć "co autor miał na myśli". Pozdrawiam :)

Nie podoba mi się ta inwersja - serca poświacie

Jest zbędna, a mało tego, nadaje inny rytm wersowi niż ten w następnym.

Poza tym "poświata" stała się w inwokacji artefaktem, który chyba przeceniasz?

Dla mnie lepiej, z uwagi  na dalszą treść byłoby napisanie na przykład

w strumieniu wspomnień

pozdraqwiam

Kocie ja się nie usprawiedliwiam, chciałam tylko wyjaśnić, przybliżyć to, co mam na myśli. Dla mnie określenie retro to: nostalgia, wspomnienia, czarno-białe lecz już pożółkłe zdjęcia, stary zegar z kukułką - pamiątka po mamie, jej dowód osobisty z przyciętym rogiem, ... Do tego dodam, że bardzo lubię styl vintage. 

A że liczę się ze zdaniem Oxyvi, Twoim również,  więc mądrze jest posłuchać wprawnych poetów.

pozdrawiam :))

Najbardziej podobałoby mi się: "W westchnieniach duszy upływ myśli rzeźbi".

Inwersja nie jest dobra, jest patetyczna, niepotrzebnie.

Ale jeszcze pomyśl, może wpadniesz na coś absolutnie genialnego, zrozumiałego, a przy tym oryginalnego.