Pamięci moich najbliższych

za mym oknem

za mą twierdzą

burza huczy wiatr szaleje

deszcz barwami słoty sennej

przyodziewa świat w zadumę

niebo moje niebo szare

niebo nocy i poranka

wstęgą mokrą cię owiały

łzy - perły mego różańca

za mym oknem

wiatr szaleje

za szybami widzę cienie

i ulotne przemijanie

nic nie zrobisz

nie zatrzymasz

tylko mówisz amen amen

a za oknem 

za mą twierdzą 

burza huczy wiatr szaleje

łzy - perły mego różańca

metafora( w koncu wykozystalem to magiczne slowo ktore jest kluczem do otwarcia

ludzkiego umyslu, jak go otworzymy to spotkamy tam swoj byt duchowy i to jest magia)

rokzaniec kojazy mi sie z kolczatka na szyje mojego psa 

(a teraz konstruktywnie- program w komputerze, cos programuje

rozaniec to terz program indoktrynacji. Znajc klucz do swojego ja do tego co jest w tobie duchowe nie obrozea na szyje ktora chcesz zalozyc sobie i calemu swiatu. Jaka twierdza? Kazda istota powinna goscic w swym sercu wszystko co istnieje, a szczegulnie zlo by mu pokazac co to jest milosc.

,,

 ulotne przemijanie

nic nie zrobisz

nie zatrzymasz

tylko mówisz amen amen"

Kto przemija? Co przemija?

zmarsczki, osteoporoza, obiwsle cycki czy falusy?

Najseksowniejszy jest umysl podszyty osobowascia duszy.

pozdrawiam

Najbardziej w Twoim komentarzu rażą mnie błędy ortograficzne i inne, wszystko pozostałe - bez komentarza.

Życzę wszystkiego dobrego.

W pierwszej części stanowczo za dużo zaimków dzierżawczych, tych mych, me, mym itd. ;)

Podoba mi się, jest pazurek nastroju. Pozdrawiam