Do przyjaciela bez serca

Chłód mnie ogarnia kiedy nie pozwalasz

żeby się tobą zająć -

Przyjmiesz wprawdzie ofiarę

za to zamkniesz w sobie

na ulicy

pod fioletowym

jak księżyc

lampionem -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Ja i ty

tak sobie bliscy

dla siebie tożsami -

waleriany dwie łyżeczki

dwie dawki Relanium

no i znowu tylko odcisk kociej łapki. Symbolika zbyt hermetyczna.

Sorry i pozdrawiam

Jestem wyjątkowo ukontentowana :-)))

Gdy pojawiłam się na orgu dostałam taką radę: wiersz powinien być czytelny i przejrzysty w odbiorze, żeby czytelnik nie zastanawiał się, co autor chciał powiedzieć - nie wiem czy to do końca dobra rada? 

Twój wiersz prowadzi mnie na dwa tropy, z tego też względu, nie jest łatwy w odbiorze. Czytelnikowi nie zawsze się chce skupiać na takich wierszach i przechodzi dalej. Ale to wcale nie znaczy żeby tak nie tworzyć. To takie moje dygresje.

pozdrawiam.

Jest taki wątek, zresztą mojego autorstwa, dzięki czemu nie rozciągnięty jak dawny pociąg towarowy:

:) Serdecznie :)

to nie przyjaciel , to toksyczna osoba i pewnie toksyczny związek i w konsekwencji potem relanium

pozdrawiam Kredens

Szczera prawda ;-)))

Serdecznie :-)))

Jak mam to skomentować ?

Pierwsze skojarzenie

 i tego się całe życie trzymam.

                                                                                                                            pozdrawiam

Do d**y skojarzenie :] 

Obejrzyj się lepiej wśród swoich znajomych... Szczególnie połetów oraz im podobnych...

Niestety wokół prawie  sami inżynierowie (taka wieś). Połetów brak. Może jedna urocz polonistka.

Waleriana zbędna, ale absynt czasami degustujemy.

                                                                                                                                pozdrawiam

Aż do wykrzywienia sobie buźki na dowolnie wybrane ramię ;-)))

:-D