Egzekucja

Deonix, zgadzam się, to co opisałaś, może być tytułową egzekucją.

Gdy byłam ostatnio, zaintrygował mnie tytuł, treść także, ale chciałam przemyśleć na spokojnie.

Pozwolę sobie na kilka, absolutnie niezobowiązujących uwag.
Nie bardzo mi słowo "odrąbuje", choć.. współgra z "tępy topór", jednak takie przymiotnikowe dookreślenie toporka nie wygląda najładniej. 
Na egzekucję (z toporem), wolałabym dobre ostrze i po krzyku, ale chyba chciałaś to rąbanie, aby zadać więcj cierpnienia "skazanej". 
- idą - hmm, skoro w ręku tylko zawiadomienie, może właściwsze byłoby, pójdą.?
- wstaję - pomijam, dla mnie, to niepotrzebne wtrącenie
- odchodzę - delikatnie zasugeruję, wychodzę/muszę wyjść. Odchodzę, kojarzę z rozejściem się pary.
- i tylko - niczego nie wnosi do treści, naprawdę można to pominąć.
- iluzjonują - tu pojawił się u mnie grymas... ;) do tego dwa "i", jedno pod drugim, pomijam to.
Rozgadałam się, wypunktowałam częściowo, wybacz, ale chciałam odwdzięczyć się wizytą.

To tylko moje spojrzenie, nie krzycz na mnie i.. proszę o wyrozumiałość... :) Egzekucja jest Twoja.  
Pozdrawiam.

Dziękuję Nato,

krzyczeć nie będę,

a nad wszystkimi uwagami zawsze się zastanawiam.

Miło mi, że z taką wnikliwością przeczytałaś mój wiersz.

Jeszcze raz za wszystko bardzo dziękuję i serdecznie pozdrawiam.

Ukształtowaliśmy się tak, że miejsce i rzeczy określają nas samych. Bez nich nie istniejemy. Dobry wiersz, ale i mi nie za bardzo pasuje neologizm w puencie. Pozdrawiam :)

Dziękuję Kocie,

ten neologizm jest dziwny,

to fakt, ale jakoś tak, póki co najbardziej mi pasuje.

Pozdrawiam.