Egzekucja

zabrano mi

cały majątek

dom

meble

zabawki dziecięce

idą pod młotek

zawiadomienie o przetargu

jak tępy topór

odrąbuje mi głowę

wstaję i odchodzę

i tylko mimowolne ruchy powiek

iluzjonują życie

"Iluzjonują" nie za bardzo dla mnie po polsku. "Imitują"?

:)

Cholera! Lubię takie wiersze. 

Bardzo dobre przesłanie: wszystko mi zabrali ale "ruchy powiek  iluzjonują życie" 

Iluzja- złudzenie, zniekształcenie. Odbieram to w ten sposób, że życie nie zależy od przedmiotów, trzeba dalej żyć nawet po "Egzekucji".

Pozdrawiam

Cała prawda dobre przesłanie wierszem i smutne zarazem, niestety nie wszyscy mogą się pozbierać po takiej egzekucji.

Z pozdrowieniem:))

"Imitują" w odniesieniu do życia dla mnie jakoś nie bardzo.

Ale za czytanie i komentarz dziękuję.

Pozdrawiam.

A ja lubię takie ekspresyjne komentarze.

Dziękuję Marku.

Serdeczności.

Ja odbieram ten wiersz inaczej,

ale się ze swoim narzucać nie będę.

Dziękuję bardzo za komentarz i pozdrawiam.

Pełna zgoda co "pozbierywania się".

Dziękuję za wizytę i pozdrawiam.

Ale... według mojego pojęcia o życiu, to nie jest wiersz skończony. Wierzę, że Ty to widzisz w ten sposób, jako "iluzjonowane życie", ale ja wyszedłem na ulicę. Znalazłem tam mały kamyczek, uśmiechnąłem się, schowałem do kieszeni. Czasem wyciągam, oglądam. Przypominam sobie... Ten kamyk nic nie znaczy. Nic? Nie wiem. Ja uwierzyłem i się nie zawiodłem. Czasem tylko żal mi tego wszystkiego: domu, mebli, zabawek. Przypomina mi się. I wtedy właśnie patrzę na mój nic nie znaczący kamyk - mój, mój własny, jedyny. Uśmiecham się... bez domu, mebli, zabawek dziecięcych. Jednak coś mam. 

Warto myśleć tak jak Ty.

Tylko nie każdy tak potrafi.

 Bardzo mi się podoba.

                                                                                                                                  pozdrawiam

Dziękuję Andrzeju.

Pozdrawiam.

Witam - fakt to dobry wiersz - zatrzymuje zmusza do refleksji.

                                                                                                                                                                                                    Ukłony  ślę

Dziękuję Waldemarze.

Kłaniam się również.

popieram M.B.  coś brakuje

chociaż może to furtka do własnych interpretacji

pozdrawiam

Furtka jest zawsze,

ale ja się nie lubię rozpisywać.

Dziękuję Jacku i pozdrawiam.

ciekawe czy na własnym doświadczeniu oparte czy li tylko na wyobrażeniu? egzekucja do ostatniej koszuli brr, ale jak dowiadujesz się ze masz raka i kilka miesięcy życia to w  tym przypadku co że cały majątek? życie toczy się dalej a fortuna kołem

pozdrawiam Kredens

Oparte na doświadczeniach bliskich mi osób i częściowo moich wyobrażeniach.

A w tych podanych kwestiach to ciężko mi rozstrzygać.

Choć dopóki człowiek żyje i może dokonywać wyborów - ma wpływ na życie.

Ale ciężko nie poczuć się bezradnym zarówno będąc pozbawionym całego majątku,

jak i będąc śmiertelnie chorym.

A bezradność niszczy i zabija.

Dziękuję za komentarz i pozdrawiam.

Trudno nie poczuć bezradności kiedy orientujesz się, że wszystko co posiadasz mieści się w jednej dłoni. Jest to jednak szansa, aby zauważyć jak cenne jest to co trzymamy w dłoni. Najmilej, gdy jest to dłoń bliskiej osoby.