Don Vivaldi i ja (w lustrze)

Jesienniejemy - 

Jesienniejemy - reverendissimo 

Maestro w samym lata 

preludium gdy agrest 

zielenieje i pięknieją jagody 

* 

Czy muzyka też jesiennieje?

** 

Partytury nie więdną ani 

nie rozpadają się na żadne  

wiatropylne słowa - odpowiadasz - 

brząkadłami z Ospedale della Pieta - 

to twoje wiersze wietrzeją humusem 

coś jest niesmiertelne a coś nie , jesiennnieje i odchodzi , uprawiasz bardzo wyszukane słownictwo

pozdrawiam Kredens

:)

Biorąc pod uwagę tytuł i i wiersz, odbieram to jako charakterystykę porównawczą. Widzę również taki oto obraz: Ty w łazience przy porannej toalecie a z pokoju dobiega muzyka Vivaldiego. Ta sytuacja jest okazją do refleksji na temat przemijania: sztuka- człowiek.

pozdrawiam muzycznie

Pewnie i tak, i nie :) Spierać się nie będę :-)

Serdecznie :-)

Prawdziwa muza nigdy nie jesiennieje.

                                                                                                                                                                                         pozdrawiam

L'AUTUNNO - Concerto in Fa maggiore - fragment większej całości

Allegro

...dymiące złotem rdzy

cytryny seledyny oranże

ugry sieny burgundy

węgle cynobry bursztyny

jagód przepastne fiolety

srebra błękity i krepy

obrysowanej deszczem mgły

(kiedy jest zawsze najpiękniej)

*

Kolorami zauroczenie

głuchych fug przeoczenie

to przez września tropiki

to znów Vivaldiego zapatrzenie...

[...]

Z podziękowaniem za muzyczną ilustrację :-)