Przelotność

Prelotność czy przelotność

O, dziękuję za wyłapanie literówki. Poprawiłam. :)

Pięknie ujęłaś motyw upływu czasu i od razu przypomniał mi się utwór Iwaszkiewicza "Panny z Wilka" -takie pierwsze skojarzenie. Wiersz płynie a powtarzające się niektóre zwroty i obecność wielu czasowników- potęgują płynność i nadają melodyczności. Bardzo mi się podoba.

Znów serce zabiło tak mocno, radośnie

wspomnienie wróciło jak fala przybojem,

świat inny i my tak już bardziej doroślej

po latach jak kiedyś los styka nas dwoje.

Płynie tak swobodnie z tą nutką nostalgii.

Podobaśki, z pozdrowieniem:))

Tyle lat minęło od dzieciństwa, a pamięć trwała, żywa, wrażliwa jak unerwiona tkanka, reaguje na samo spojrzenie.

Wywołałaś u mnie miłe wspomnienia,

pozdrawiam serdecznie :)

Pierwszej miłości się nie zapomina,

jaka by nie była :)

Bardzo ładny, melodyjny wiersz,

przeczytałam z przyjemnością :)

Serdecznie :))

Przepiękny tekst, Oxy. :D

Cała się uśmiecham 

bb

ładne słowa+miła treść = dobra POEZJA

cała Asia

Witam mnie również zauroczył - czytam i wzdycham za dawnym.

Miło dziś u ciebie Asiu.

                                                                                                              Udanego popołudnia życzę

Oxyvio,

chociaż w rymowanych już dawno nie gustuję,

to tutaj napiszę krótko;

P i ę k n e

i tyle..

pozdrowieństwa

Bardzo Ci dziękuję, MaksMara. Zwłaszcza, że uzasadniłaś swoje zdanie, więc nie jest to takie konwencjonalne, uprzejmościowe "ach, jak ślicznie!" :))) Cieszę się naprawdę i ogromnie. :)

Dziękuję, Bolku, za podobaśkę oraz za piękne dopowiedzenie-interpretację wierszowaną.

Pozdrawiam serdecznie. :)))

Alu, mówi się, że "stara miłość nie rdzewieje". To jest prawda. Możemy kochać wiele razy i wielu ludzi równie prawdziwą i gorącą miłością - nie ma tu żadnych ograniczeń. A kiedy spotykasz kogoś, kogo dawno temu bardzo kochałaś, nagle okazuje się, że to uczucie wcale nie minęło, tylko trwa nadal gdzieś w głębokich pokładach podświadomości i wpływa z ukrycia na wszystkie Twoje dalsze losy i decyzje. A Ty nawet o tym nie wiesz... To się raptem zaczyna rozumieć, kiedy spotka się swoją dawną, wielką miłość. I widzisz w jej (jego) oczach, że on czuje zupełnie to samo.

Jest w tym jakaś magia. Naprawdę.

Ja też Cię pozdrawiam serdecznie. :)

Nie zapomina się, szczególnie, jeśli ta pierwsza to była wieloletnia, ogromna miłość z wielkimi nadziejami.

Dziękuję za przeczytanie i pochwalenie wiersza, Deonix.

Pozdrawiam. :)

Dziękuję, Beto!

Ja też się cała uśmiecham. :)))

jj

Bardzo mi miło, Macieju, i dziękuję serdecznie. :)

Bardzo sympatyczny i ciepły komentarz. Dziękuję Ci serdecznie, Waldemarze.

I życzę dobrej nocy, bo dopiero teraz tutaj zawitałam ponownie. :)

Egzegeto!!! Ależ jestem mile zaskoczona! :)))

Nie spodziewałam się takiej pochwały od Poety, który pisze w zupełnie innym stylu i który nie przepada za rymowankami (o czym wiem od dawna), a w dodatku jeszcze przecież niedawno załączyłam uwagi krytyczne o kilku Twoich wierszach... Tym bardziej uważam, że dostałam od Ciebie naprawdę wielki i szczery komplement! Och, jakże się cieszę i jak mnie to uwzniośla, i jak mnie to góruje! (Na zasadzie antonimu do słowa: dołuje). Nawet nie masz pojęcia, jak bardzo się cieszę z Twojej pochwały!!!

Dziękuję najserdeczniej, Egzegeto!

Piękna poezja, tak jak piękna może być pierwsza miłość :)

Masz Oxyvio niesamowitą wrażliwość i potrafisz to przekazać 

Pozdr