Kobiecość zmasakrowana

Żeby wyłącznie

aplikacja 

salicylu z mentolem 

na obrzmiały staw 

i woń dezynfekcji 

z borowinowym szlamem  

gdzie terpentyna 

uszlachetniając terapię  

obłoczkiem lawendy 

ze szronu świeżością  

przez jełki odór choroby  

byłoby modelowo  

Lecz inne zapachy 

chwytają za gardło  

Sługę Pana 

pochylonego nad posłaniem 

rzężącej - 

uderzył w twarz tylko hak 

szpeci odbitą ścianę 

w okamgnieniu 

rozdeptują mnie chłopcy 

leżę na ławce okryta 

zeszytem w kratkę 

strzęp ciała 

podmyty krwią

18.12.2014 

*ostatnie cztery strofy stanowią cytat wiersza X Jerzego Hajdugi: być jeszcze jedną prośbą

Brr - to nie komentarz do wiersza.

Ostatnio ze względów rodzinnych  (radioterapia) codziennie jestem  i jeszcze kilka tygodni będę  się pojawiał w miejscu, gdzie ból, nieszczęście, zapachy a nawet ksiądz są na porządku dziennym, a moja, do niedawna jeszcze bliższa satyrykowi natura broni się rozpaczliwie przed takim nastrojem.

Przepraszam

AD

To efekt lektury wierszy Księdza Jerzego:

kapelana ze szpitala w Drezdenku.

Z serdecznymi wyrazami szacunku :) 

befano, witaj. Wiersz o totalnym poniżeni. Nie dość, że choroby masakrują kobietę, to jeszcze wściekły mężczyzna. Jakie ta kobieta miała życie i nadal ma! Przeszła gehennę z facetem ją poniżającym, bo zapewne nie raz dostała kopy i bicie po twarzy. Chłop sobie brał "lalunię", a teraz ma kobietę "masakrunię" 

Jest wściekły, bo może już koniec kobiety nadchodzi. I nad kim się znęcać będzie? Może weźmie nową "lalunię", ależ chyba starszym jest i panienki już mogą za nim nie biegać, biegają - że tak powiem,  za młodymi, a młodzi faceci za nimi... ot, co.

"I TAK SIĘ KRĘCI ŚWIATEK" świadek wydarzeń. Dla mnie życiowy wiersz, bo życie to nie słodzinki same, często jest pop -a -rane. 

Z reguły ludzie nie chcą tego widzieć, same słodziki konsumować. 

Pozdrawiam J. 

Nie, Justynko, znam genezę pierwowzoru tekstu. Opowiedział mi o niej Kapelan: jest to trauma chorej po zbiorowym, niegdyś na niej dokonanym gwałcie przez szkolnych kolegów  :(

Poczytaj zresztą puentę:

[...]

"w okamgnieniu

rozdeptują mnie chłopcy"

bo najpierw uderzył ją jeden nich,

aby później:

"leżę na ławce okryta
zeszytem w kratkę

strzęp ciała

podmyty krwią"

z defloracji dopowiadam, ja, kobieta dwustuprocentowa, jak kiedyś mi zapodał Pan-Facet-mojego-Życia-po-Życiu...

Mając rok temu wykład n.t. poezji X Hajdugi, wpierw przedstawiłam Mu swoją koncepcję. Nie oprotestował.

Bardzo serdecznie :) 

befano. No ja nie znałam genezy utworu i stąd takie moje odebranie Twojego tekstu. Wersy, które przytoczyłaś, zasugerowały mi myśl:

"

strzęp ciała

podmyty krwią   odczytałam w szerszym kontekście, np. 

Ale nie zauważyłam, iż napisałaś o przeżyciach kobiety kursywą. Wybacz i dziękuję za wyjaśnienie. Serdeczności J.