W strachu bezsilności

W strachu bezsilności,

We mgle swych słabości,

W strefie półcienia,

Rozbrzmiewa niemoc istnienia.

Lustro pękło-nie znasz siebie?

Świat wiruje wokół ciebie,

Pędzi, dyszy, wciąż się zmienia,

Nie nadstawia już ramienia.

Brak oparcia, prawd o życiu,

Świat swój ogon je w ukryciu.

Lady, dziwny wiersz, taki straszny z lekka.  "Bezsilność, słabośc, niemoc..." No, cóż bywa i tak. Mam jeszcze jedno - peel chce oparcia w lustrze? Nie rozumiem. 

Jak lustro moze być oparciem? No moze chodzi o nasze odbicie w nim. Gdy dobrze wygladamy, co pokazuje lustro, to dobrze się czujemy, ale czasami rzeczywiście mozemy źle wyglądać i lustro też nam to pokaże. Nieubłagane jest. Pozdrawiam. J. 

Nie rozumiem frazy strach bezsilności. To nie po naszemu niestety. Strach bezsilności - epatujesz frazą, która nic nie znaczy.

Rymy bardzo pospolite. Niestety. Sorry, ten wiersz jest nie dla mnie.

Chodziło mi o to, że patrząc w lustro, często zastanawiamy się nad sobą. A gdy ono pękło, nie widzimy samego siebie i się nie oceniamy, nie myślimy o naszych czynach, czyli, poniekąd, nie znamy siebie. Dziękuję za opinię. Pozdrawiam.

O ja tez nie. 

@kot szarobury Strach bezsilności- Boję się swoich słabości i tego, że jestem bezsilna. Dziękuję za opinię.

No nic nie napisano. Tylko polubiono. Pozdrawiam.

Napisałam, co miałam na myśli. Jestem tu nowa i nie wiem jeszcze dokładnie, jak działa forum. Pozdrawiam.

Strach przed bezsilnością - tak to jest zrozumiałe i ja też się tego boję, że będzie źle i nic nie da się zrobić. Pozdrawiam.

Staraj się nie rymować co wers, szczególnie rymami dokładnymi. To do przełknięcia jest w satyrze, albo w wierszykach dla dzieci.  I jeśli chcesz pisać wiersze z rymami, poczytaj znanych, żeby zobaczyć co można zrobić ze słowem. Pozdro.

Dziękuję, każda opinia jest dla mnie cenna. Pozdrawiam.

Lady, będę czytać Twoje wiersze, jestem ich b. ciekawa. Dobrej nocy. 

Dzięki, na pewno zapoznam się z Twoimi ;)

Zapraszam w progi mojego domu

Bardzo podoba mi się twój wiersz , jest bardzo autentyczny. Nie ma nic gorszego , niż strach bezsilności...bycie zagubionym w dzisiejszym świecie nie jest oznaką słabości tylko wrażliwości. A brak wzorców , czy moralnych przewodników  nie nastraja optymistycznie. Przynajmniej ja tak odbieram ten wiersz.

Pozdrawiam serdecznie:)

Zgadzam się. Dziękuję bardzo za opinię, pozdrawiam ;)