Zawsze

Bardzo przejmujący wiersz, Asiu.

Całujem

Wzruszyłam się i teraz mi smutno.

Pozdrawiam przez łzy.

Każdy z nas mógłby się podpisać pod Twoimi słowami. :)

Joanno

twoje wiersze niezmiennie mi się podobają

za słowa,klimat i tematy

wszystko na TAK

Skąd ja to znam...

... z własnego podwórka.

Ładnie to ujęłaś.

Pozdrawiam

PS. Oxyvio,

dziękuję za koment pod moim ostatnim wierszem.

Bardzo,, bardzo !!!!refleksje, które chyba każdy z nas przeżywa, przeżywał, lub dopiero będzie. Świetnie to ujęłaś.:)

Bo szczery.

Dziękujem.

Alicjo, przepraszam, nie chciałam aż tak. :(

Ale pomyśl, że życie jest tyle warte, ile nasza miłość do niego, a ona właśnie sprawia, że tak bardzo nam żal, kiedy ktoś umiera - ktoś kochany, kto był wielką częścią naszego kochanego życia.

Dobrej nocy, Poetko.

No to miło mi, że wyraziłam w tym wierszu uczucia wielu ludzi - bo nie tylko Ty mi to mówisz, Leszku. O to mi chodziło: żeby nikt, kto kogoś stracił, nie czuł się sam ze swoją rozpaczą i tragedią. Wszyscy to przeżywamy i jest to nieuchronne, o ile kochamy bliskich. To jest zapłata za miłość.

Bardzo Ci dziękuję, Macieju. Niezmiennie mnie to cieszy. :)

Wiem, że to znasz, Egzegeto, i pięknie o tym napisałeś w swoim wierszu, który mną potrząsnął. Dlatego nie dziękuj mi za koment  pod Twoim wierszem. To ja Ci dziękuję za niego (za wiersz, znaczy).

Anno, dziękuję bardzo, bardzo!!!! Potrzebne mi są takie euforystyczne komentarze pod niektórymi wierszami (choć krytykę też przyjmuję, staram się rozumieć i wyciągać z niej korzystne dla mnie wnioski). :)

Serdeczności.

Bardzo Ci dziękuję, Aniu, za miły komentarz.

Wiesz, wszystko zależy od tego, w co kto wierzy. Ja akurat nie wierzę w życie pozagrobowe, i chociaż początkowo bardzo trudno mi było przyzwyczaić się do tej myśli, to teraz jednak nie chciałabym istnieć po wieczność z moją ludzką świadomością i pamięcią jako coś całkowicie innego, w całkowicie odmiennym świecie niż ten, który mnie stworzył, który ja sobie stworzyłam i który ukochałam. Nie chciałabym, wolę wiedzieć, że to już na zawsze i że życie jest dlatego właśnie tak wiele warte, że tylko jedno i że takie ulotne.

Pozdrawiam Cię serdecznie.

@Annie_M Jak by nie patrzeć i w co by nie wierzyć, bliskich tracimy tutaj - na Ziemi - na zawsze. Tutaj oni już nigdy nie zagoszczą. Podobnie jak my zresztą - pożegnamy się z tym światem na zawsze.

I wolałabym nie tęsknić do niego na zawsze z jakiegoś innego świata - ale to już mój prywatny światopogląd.

Jeszcze raz serdeczności.

Nie będę się z Tobą spierać, to jest twoja droga i Twoje widzenie świata. Ja ogólnie widzę, że mam inne zdanie na wiele spraw i nie chcę za bardzo polemizować, bo szanuję światopogląd każdego i nie uważam ,że mój jest jedyny słuszny.

Dla mnie ludzka świadomość jest ograniczeniem narzuconym przez mózg, jesteśmy wieczni a tutaj na Ziemi żyjemy tylko chwilę  by doświadczyć życia, grać pewną rolę jak aktorzy na scenie.

Ale może sama kiedyś zmienię zdanie. Dlatego min. wykasowałam poprzedni komentarz.

Dziękuję serdecznie za odpowiedż, to bardzo miłe.

Pozdr. serdecznie

@Annie_M Ja też nie staram się narzucać nikomu swojego światopoglądu. Kiedy ktoś pisze mi o swoich poglądach, to ja wtedy odpowiadam swoimi  - n tym polega dyskusja. Ale to nie znaczy, że zależy mi, żeby każdy myślał i czuł identycznie jak ja. Możemy być dobrymi znajomymi, mając różne poglądy na sprawy ostateczne.

Bo to nie ma większego znaczenia, bo -  jak piszesz - nikt nie wie, co czeka nas po śmierci i jaki ten świat jest naprawdę, i każdy z nas jeszcze może zmienić poglądy. Naprawdę nie ma o co się kłócić (choć niektórzy uwielbiają). :)

Pozdrawiam Cię serdecznie.