Noc poety

Otwarte oczy, marzysz na jawie,
choć chciałbyś zasnąć w objęciach nocy,
myśl gdzieś ulata, zanika prawie,
czas przywołuje imię północy.

Dźwięków dwanaście przebija ciszę,

dwanaście razy jęczą zegary,

niebo dywanem gwiezdnym kołysze,

księżyc srebrzyste roztacza czary.

Na rozbujanych falach eteru

myśl w galaktyki gna niesięgalne,

z marzeń utkany żeglarz u steru

rozwija żagle swe niewidzialne

i pędzi w nocy otchłań dziewiczą

spektaklu pragnień aktor zmyślony

tnąc jak meteor czarny ocean,

błyskami uczuć czasem kraszony.

Aż nagle jasność, sygnał z przestrzeni,

wzrokiem ogarniasz podniebne lustro,

setka obrazów w myślach się mieni

Jest!

Jest!

Schabowy kotlet z kapustą!!!

a za talerzem mały kielonek

chyba pięćdziesiąt na oko zda się

ciecz przeźroczysta o białej toni

o swoim smaku i dobrej klasie

wesprze żołądek w ciężkim trawieniu

tej smażenizny razem z  rzepakiem

rozgrzeje gardło przywoła wenę

powstanie dzieło nie byle jakie 

pozdrawiam

Dobrze, że nie groch z kapustą. :)

W twoich wierszach zastanawiają mnie zakończenia. Co sprawia, że wciąż się wycofujesz? Zamiast postawić kropkę nad "i", Ty jakbyś stawał z boku i bał się zaangażować. Nie wiem dlaczego, ale któryś już raz mam takie wrażenie. Może po prostu nie rozumiem wiersza? Możliwe. 

Bardzo subtelnie to ująłeś.

                                                                         pozdrawiam

Bardzo słuszna uwaga. Cóż, przyznaje, z natury chyba nie jestem lirykiem, choć moja żona ma nieco inne zdanie. Być może w kontaktach publicznych, a za takie uważam również publikowanie wierszy, podświadomie  takiej postawy unikam, stąd przez większość znających moje wiersze lokowany jestem bliżej satyry, żartu, które zresztą bardzo lubię. Czasami mówię, że lirykę zostawiam w domu.;)

Muszę jednak przyznać, że parokrotnie spotkałem się ze zdaniem, że tego rodzaju zakończenie jak w omawianym wierszu zepsuło efekt całości.

Dziękuje za uwagi.

Pozdrawiam :)

AD

Jacku, bardzo ciekawy dodatek.

Dziękuję za wizytę i pozdrawiam:)

AD