Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Oxyvia Opublikowano 22 Października 2017 Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Zgłoś Udostępnij Opublikowano 22 Października 2017 (edytowane) Znów będziemy wracali do chatki w ogrodzie na skrzydłach tęsknoty po zimie rozmarzłej, znów pierwszy raz tej wiosny staniemy na drodze piaszczystej i wiejskiej jak wakacje dawne. Usłyszymy przeciągłe klangory nad nami, tak samo jak wtedy – te głosy nas niosły, gdy wracaliśmy razem z letnimi ptakami i kluczem ich skrzydeł otwarliśmy wiosnę. Znów wbiegniemy w ogródek tak ciepło znajomy, przejmując krzyk szczęścia powrotnych żurawi, i pierwszy raz tej wiosny otworzymy domek – to gniazdko wśród świerków na wstającej trawie. Tej wiosny – jak poprzedniej – posiejemy szczęście, żeby mogło rosnąć, piąć się i zakwitać, i znowu nie zdążymy nacieszyć się w lecie przed ostatnim z szarych, zamglonych powitań. 16.10.2017 r. Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Edytowane 22 Października 2017 przez Oxyvia (wyświetl historię edycji) 8 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Jacek_Suchowicz Opublikowano 22 Października 2017 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 22 Października 2017 ślicznie :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
azk Opublikowano 22 Października 2017 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 22 Października 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. :))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Marek_Bazyli Opublikowano 22 Października 2017 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 22 Października 2017 Jaszcze parę lat i chyba zacznę rozumieć takie wiersze. :) Chyba chciałbym, aby to już się stało. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Alicja_Wysocka Opublikowano 22 Października 2017 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 22 Października 2017 I wzeszło Wam szczęście teraz tylko trzeba na nie chuchać Pozdrawiam :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
beta_b Opublikowano 23 Października 2017 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 23 Października 2017 Tak, śliczne. bb Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Oxyvia Opublikowano 23 Października 2017 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 23 Października 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Dziękuję, Jacku. :) Bardzo mnie cieszy, że podoba Ci się mój wiersz o miejscu, które tak pokochałam. :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Oxyvia Opublikowano 23 Października 2017 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 23 Października 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. :)))))))))))))))))))))))))))))))))))))) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Oxyvia Opublikowano 23 Października 2017 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 23 Października 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Bazyli, dlaczego za parę lat? A co Ci przeszkadza rozumieć takie wiersze? Przecież są jasne i proste, bez żadnych literackich kamuflaży... Miło, że chcesz je rozumieć już teraz. :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Oxyvia Opublikowano 23 Października 2017 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 23 Października 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Dokładnie, chuchać i dmuchać jak na najdelikatniejszy kwiatuszek w ogrodzie. :) Dzięki za wpis i poczytanie, Alicjo. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Oxyvia Opublikowano 23 Października 2017 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 23 Października 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Bardzo dziękuję, Beta. Ogromnie się cieszę, bo ten wiersz jest dla mnie o tyle ważny, że mówi o ważnym dla mnie miejscu na Ziemi. :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Waldemar_Talar_Talar Opublikowano 23 Października 2017 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 23 Października 2017 Witam - dobrze mieć gdzie wracać gdy się ociepli - sentymentalny wiersz - takie lubię Oxivio. Fajnie dziś u ciebie. Słoneczka życzę i radości z dnia Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Oxyvia Opublikowano 23 Października 2017 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 23 Października 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Dziękuję, Waldemarze, cieszę się bardzo, że Ci się tu podoba. :) Tak, cudownie jest mieć taki mały domeczek pod samym lasem nad jeziorem pod rozłożystymi świerkami i rozgwieżdżonym niebem nocą. Czuję się tam dosłownie, jakbym zamieszkała w bajce. Ja też Ci życzę słoneczka i radości. :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Deonix_ Opublikowano 23 Października 2017 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 23 Października 2017 Bardzo klimatyczny wiersz, pobudza wyobraźnię :) Najbardziej podoba mi się puenta, sprawia wrażenie lotnej, nietrwałej. Ale jest przy tym bardzo trafna. Pozdrawiam serdecznie :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
samm Opublikowano 23 Października 2017 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 23 Października 2017 D.d. Oxy, milutko i cieplutko w tej Waszej ostoi:) Lubię te klimaty i sposób, w jaki je przedstawiasz. Zatem, byle do wiosny:) Pozdrówka :) s Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Annie Opublikowano 23 Października 2017 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 23 Października 2017 Fajnie mieć taką odskocznię :) Tylko potknęłam się czytając na słowie otwarliśmy Wiersz milusiński jak zwykle u ciebie Pozdr :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Anna Świętokrzyska Opublikowano 23 Października 2017 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 23 Października 2017 Uroczo i ciepło............. I ja popełniłam też coś w tym guście już dawno, dawno temu. Ale to była ta niezapomniana wiosna. Pozdrawiam wszystkich, którzy zaglądają w takie miejsca...... Tu Zaszyjmy się w las pachnący, niech nas widzą tylko drzewa i ptaki, i niech słońce całuje nasze twarze wzruszone. W majowym lesie, pełnym dzikich konwalii nikt nie wstydzi się uczuć tkliwych- największy twardziel kocha żuki i zające, zastyga cichy, by nie spłoszyć sarny. Cywilizacja jest tu tylko odległym koszmarem. Oto miejsce czarowne i czas darowany. …………………………………………….. Oto miejsce czarowne i czas darowany: tutaj każda myśl układa się w wiersze, tu paprocie kępami znaczą drogę sarnom, tu zajączek płochliwy śpi pod krzakiem jeżyn, tutaj mrówek brązowych obóz pracowity buduje wielki kopiec. Tu każdy z nas jest taki, jakby na świecie nigdy nie było zła. A w baśniowym domku pod lasem ma mieszkanie nasze szczęście cichutkie. Tutaj jest nasze miejsce na Ziemi, stąd tak bliziutko do Nieba. 3 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Anna Świętokrzyska Opublikowano 23 Października 2017 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 23 Października 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
azk Opublikowano 23 Października 2017 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 23 Października 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. To zdjęcie pajęczynki w oczku siatki ogrodzeniowej 5x5 cm :))))))))))))))) z pierwszego dnia jesieni 2010 r. Pozdrawiam Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Anna Świętokrzyska Opublikowano 23 Października 2017 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 23 Października 2017 Ale śliczna, z kropelkami rosy!!!!!! :)))) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się