Panie ...

kiedym w pół-nieżywy

otaczasz mnie chłodem

oddalasz od ludzi

i każesz zawracać 

ostrymi kamieniami

znaczysz moje drogi

kiedym na kolanach

leczysz moje stopy

kiedy nic nie widzę

śnieżysz w moje oczy

idąc po omacku

światłem mnie otoczysz

… prostuj moje ścieżki

Marlettko Kochana,

tę modlitwę czytałem już czterokroć - ładna,

tylko zlikwiduj - proszę - ten pleonazm:

każesz zawracać z powrotem

wystarczy - każesz zawracać

Pozdrawiam serdecznie

Wiktor

PS. Widzę przy wierszu cyferkę "3".

Co trzeba zrobić, by dodać swój grosz i zamienić tę trójkę na 4 ?

W ogóle nie wiem czy jestem do takiej czynności uprawniony.

Witaj  smutne te oddalanie - boli...i te kolana...

                                                                                                              Udanego popołudnia życzę

Wiktorze,

Zgadzam się z Tobą i zmieniam. Dziękuję za podpowiedź :)

Oczywiście, że masz uprawnienia do wszystkiego na tym forum :)

Serdecznie pozdrawiaM.

Tak mi dziwnie brzmi ten archaizm, bo już nikt tego nie używa, chociaż bardzo przypomina - I'm.

Składnia sugeruje że to nie peel idzie po omacku, chociaż tak odczytuję, Marlett, Twoją intencję.

POdoba mi się Twja modlitwa - bezgraniczna ufność bez tarzania się w popiele własnej małości. Pozdrawiam

Witaj,

Dziękuję za czytanie i komentarz .

Miłego dnia. :)

PozdrawiaM.

Hmm... myślę ,że archaizm nie jest tak bardzo rażący by się go pozbyć :)

Natomiast zastępuje mi dwa wyrazy i słusznie przypomina; I'm.

Kocie dziękuję za przybycie :)

PozdrawiaM.

Jacku

zgadzam się z Tobą :)

dziękuję za bycie.

PozdrawiaM.

Bardzo dobry wiersz

Pozdr

Annie_M

                               Dziękuję za czytanie:)

Serdeczności.

Prześliczna lauda. Bardzo sumiennie oddajesz humanitaryzm Absolutu. Czuje się związek podmiotu lirycznego z Bogiem. Doskonała  suplikacja w ostatnim wersie wiersza, podkreśla jego charakter. Dopieszczona estetyka.  

Bardzo dziękuję Tomaszu,

PozdrawiaM.