Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Bajka o Ciesi i Wicusiu rozdz.II / część 3


bronmus45

Rekomendowane odpowiedzi

Przygody Ciesi i Wicusia

(rozdział drugi - część trzecia)

.

Za jakiś czas oboje podrośli dość znacznie

- Wicuś już doświadczony swymi wędrówkami

zmężniał, nabrał rozumu – nadal jadał smacznie,

więc i sił mu przybyło - zadziwiał lotami.

.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

.

Postanowił odwiedzić mrowisko znajome.

Długo nie musiał szukać, było całkiem blisko.

Lądując, wnet zobaczył orszaki ruchome

krążące wokół tronu, tworzące kolisko.

.

Na tronie zaś widocznym z daleka na wzgórku

siedziała Ona – Ciesia – Jej pokłony słano.

Wicuś się zmartwił, speszył, bo w swoim mundurku

wyglądał teraz przy Niej, jak giermek ułanów.

.

Nie wiedział więc co począć, tak był tym zmieszany;

już miał wracać z powrotem w kwiatki kolorowe.

Lecz i jego dostrzegli, został rozpoznany

jako wybawca Ciesi, teraz ich królowej.

.

Co tam się działo – rety – opisać nie zdołam

bo by mi słów zabrakło, a i gardło ściska.

Zaraz więc go wniesiono do owego koła

obok tronu królowej, tak już całkiem blisko.

.

Ciesia z początku zbladła, płyną łzy radości;

taka tym to spotkaniem była poruszona.

Dalej było cudownie, bo już mieli gości

na swoje weselisko - jako mąż i żona...

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

cdn - z częścią trzecią WESELISKO

Edytowane przez Bronisław_Muszyński (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

i tak trzymaj Autorze

bajki zawsze były ponad czasowe i nawet jak czasem ktoś siebie ujrzał w bohaterach owych bajek

to tym lepiej

bo bajka poucza,zmusza do refleksji a jednocześnie bawi.

a te politwiersze to tylko denerwują i wprawiają w zły nastrój bo ileż razy można o tym samym pisać ?

trzeba mieć mądrość Stańczyka aby króla upomnieć dyskretnie i zabawić a nie obrazić.

pozdrawiam autora i oczekuję cd opowieści,która naprawdę mi się spodobała.

3m się

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Ciekawa podróż bohatera przez życie, wzbogacana wspomnieniami i refleksjami, jak w życiu każdego z nas. Dwa drobiazgi:  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jeszcze nie spotkałem pijanego, który wyznałby otwarcie, iż jest pijany, a wprost przeciwnie: im bardziej pijany, tym uparciej utrzymuje, że jest trzeźwy.   To chyba jakiś specjalny wagon, gdyż przedział pierwszej klasy miał sześć miejsc do siedzenia, a przedział drugiej klasy osiem miejsc. Obecnie na większości kolei europejskich obydwie klasy mają po sześć miejsc. Ale ogólnie całkiem niezłe.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • ,, Boże, mój Boże,  czemuś mnie opuścił? ,,   niedawno wołaliśmy ,, witaj KRÓLU,,  a dziś ,, na krzyż z nim,,  i ukrzyżowaliśmy Jezusa    po ludzku w bólu żali się ON szuka pociechy u Boga Ojca  zawierza się Mu całkowicie   ,, niech się stanie jak Ty  chcesz, a nie jak Ja chcę…   do końca jest Człowiekiem    umarł jak każdy z nas  to jedyna droga do domu Ojca tam nas oczekuje  idźmy do Niego z ufnością    Jezu ufam Tobie    2022 /2024 andrew  cytaty Ps. 126, Piątek  dzień męki i śmierci Jezusa
    • Wiejskie kościółki Małe, drewniane Duże, murowane Na tych poddaszach wiją gniazda jaskółki   Msze wieczorne, czy te nad ranem Na radość ślubów, na rozpacz pogrzebów Schodzą się ludzie ze wszystkich brzegów W tych ścianach modlitwy zamurowane   Blask wpada nieśmiało przez świetlik Oświetla wiernych oczy I policzki, które czasem łza zmoczy W tych oczach - mętlik   Obok kościółka, mała aleja Tłumy dusz, nie wiadomo skąd Ktoś w ich dusze ma jednak wgląd W tych duszach - nadzieja   Biją głośno kościelne dzwony Ciche łkanie przy pustym grobie Cmentarną ziemię wróbelek dziobie W tej ziemi, z tych łez, wyrosną klony   Wiejskie kościółki Ptakom - schronienie Ludziom - zbawienie Zapewnią te małe przyczółki    
    • życie pozagrobowe pierwsi  wymyślili Egipcjanie    niezwykła obietnica  i odpowiednia administracja  trzyma naród w zaprzęgu  kapłani mogą wydłubywać ludziom oczy  rabować grobowce    wiara jest najważniejsza    na czas budowy domu osadnicy  okopywali się w żywej ziemi  gościnność bezkresnej Wirginii  to ataki Indian chorób i komarów  pierwszy rok decydował o wszystkim    dziś ich prawnuków fentanyl wlecze ulicami  i żywcem wciąga pod ziemię    wiara przyciąga nadzieję    w noc poprzedzającą jej urodziny zostawił na schodach skrzynkę  poćwiartowane ciałko ich syna  to miał być prezent    wiara i nadzieja z czasem rodzą    miłość             
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...