Oprogramowanie

Na przestrzeni czarno-białych liter
rozciąga się byt człowieczy.
Algorytmy decydują o twoim losie.
Dostałeś faks,
ciekłokrystaliczne okno zaprasza na ucztę.
Przeskakując tabulatorem przez swoje życie
strącasz rzeczywistość.
Zamieszkałeś w jutrze.
Capslock bawi się twoim ego.

Mokry od pożądania
rozpaczliwie szukasz drugiej połówki.
Gdy twoje ciało przybiera kształt wstęgi Möbiusa,
stwierdzasz, że kochasz się z własnym odbiciem.
Niepotrzebny ci obcy dotyk,
skoro wystarczy skserować własną duszę.

Zdradzasz wszechświat

z niebezpieczną kochanką.
Na imię jej Informatyka.
Pragniesz stworzyć z nią wspólny dom,
ale ona, w swej zero-jedynkowej sukience
uwodzi kogo tylko zapragnie.

Czujesz strach - nie bój się,
załóż elektroniczną rękawicę
i przytul pluszowego e-misia.
Jeżeli mu nie zaufasz,
miś rozpadnie się na milion cyfr.

Można odnaleźć rzeczywistość
skanując własne życie.
Gdy już zakleszczysz się
we własnoręcznie wykonanej pułapce
zapragniesz odnaleźć drzwi
i pomyślisz o kluczu.
Wtedy wytarte klawisze
litościwie wystukają hasło ucieczki:
ctrl alt delete.

(wiersz napisany kilka lat temu)

Witam serdecznie - jak dla mnie trudny wiersz  znaczy trudno mi się po nim poruszać - no ale to tylko ja

inne pokolenie - może inny następny bardziej mi przypadnie - myślę że mnie rozumiesz czemu tylko tyle

nie więcej.

Poczekaj na innych być może bardziej rozszumią  wiersza sens.

                                                                                                                                                                    Miłego życzę

Capslook bawi się twoim ego.-> Czy nie capslock przypadkiem?

Podoba mi się ten tekst, chociaż nie przywykłam

(a może odzwyczaiłam się?) do okrągłych zdań, czy "opisówek" w poezji.

Też próbowałam kiedyś poruszać tematykę wirtualnej rzeczywistości,

z różnym skutkiem. Twój tekst wydaje mi się bardzo przemyślany i trafnie opisujący e-świat.

Pozdrawiam ciepło :)

Moim zdaniem tekst trochę przegadany, warto byłoby się pokusić i go trochę skrócić, bo sam pomysł bardzo fajny i na czasie :) Widać w tym wierszu dużą wyobraźnie  autora :) Również te wszystkie krótkie zdania z kropką na końcu - mam wrażenie, że "rwą" wiersz na kawałki.

Pozdr

D.d. Katko,

tym razem (albo tamtym, skoro - jak piszesz - to coś starszego) jest o wiele lepiej. Oczywiście, "capsla" trzeba poprawić i u siebie zmieniłem ponadto tylko jedna literkę, z małej na dużą (3 w. od końca). Poza tym, nie bardzo mi pasuje słowo "zardzewiałe".  Nijak nie przystaje do delikatnej materii zero jedynkowej, gdyż już przy niewielkim zawilgoceniu styków, nawet escape nie pomoże.  Może więc,  "wytarte już"...(?)

Istotnie, wiersz skręca lekko w kierunku struktury prozatorskiej; ale konia z rzędem temu, który poda definicję bariery, oddzielającej prozę od poezji. Zwykle czytam, że tam gdzie kończy się poezja, zaczyna się proza, i na odwrót.

No, i świetna, jak zwykle u Ciebie, końcówka. To się chyba stanie Twoim znakiem rozpoznawczym, Twoja marką :)

Pozdrawiam słonecznie :)

s

Co do internetu i ogólnie systemu zero jedynkowego to chyba samm powiedzial wszystko a nawet więcej. :) 

Pozdrawiam lubię za super końcówkę  

Dziękuję wszystkim za komentarze, faktycznie w słowie "capslock" była literówka, co też poprawiłam. Jeśli chodzi o kwestię zbliżenia mojego stylu poetyckiego do prozy, jest to związane z tym, że styl jakim się posługuję jest poniekąd inspirowany twórczością Jima Morrisona- jego utwory pisane były między innymi wierszem wolnym, stąd też brak u mnie rymów i równej długości wersów. Pozdrawiam ciepło :)

To miłe czytać, że mój niegdysiejszy idol, pozostaje w kręgu zainteresowań kolejnych pokoleń.Tak, jak lubię jego muzę, (Doorsów słucham do dziś), tak przyznaję, że z tekstami Jima mam pewien kłopot. Otóż, wydają mi się one totalnie odjechane.Próbowałem nawet kiedyś zacytować coś z The end. Pierwsze wersy spójne i logiczne, natomiast w kolejnych już popłynąłem. To jakby obrazy, malowane w różnych stanach świadomości (co biorąc pod uwagę postać Jima, znalazłoby nawet swoje uzasadnienie). Ale może to tylko moje subiektywne odczucie, wynikające z niedostatecznej znajomości angielskiego(?). W każdym razie, jeśli Ty to ogarniasz, to pełen szacun.

Katko, lubisz eksperymenty?? To się zaraz okaże. A gdyby tak ściąć "e" w tytule Twojego wiersza,

(... ) to co byś powiedziała?

Czy coś byś przeciw miała? (...)

Pomyśl proszę, czy tytuł byłby wtedy dalszy czy bliższy głównej myśli zawartej w wierszu.

A wiersz polubię już teraz, by nie wywierać żadnej presji :)

Uśmiechnięte pozdro :)

s