Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Samotność - atom stada


Pomoc Wiosenna

Rekomendowane odpowiedzi

Samotność - atom stada
 
Nie dojdziemy bezsensu, nie poznamy prawdy,
myśli w światy bezmyślne powloką komety.
Oślepiło nas słońce, pogubiły gwiazdy
w konstelacjach niewiedzy z bezkresnej palety.
 
Oznaczony swym cieniem został kiedyś każdy,
jak popadnie nadano wady i zalety,
w atom życia zmieniono chwilę, co nic znaczy
i za pierwszym okrzykiem zasnuto rolety.

W przeczuciach się błąkamy tęsknych podpowiedzi,
nazywając świat słowem - zagubieni w słowach
z czasem księżyc nad ranem wyciągamy z sieci -
 
bieżnik niemożliwego, przebitego koła,
by sam, nie znając celu, wlókł nas odtąd Księżyc 
ku Tej, co imię nasze z drugiej strony pozna.
 
 
---
 
 
 
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...