Rymiarz z Dobrego

= 1 =

Raz usłyszał Mao w Wuhu
(Mao rzec, że) hałas w uchu,
gdy na jeźdźca
pchła najeźdźca
dosiadała drugą: "Juhu!"

= 2 =

Wyjechał dziś mąż do Nara
bez żony na bara bara.
Nie wiem, co u niego, 
lecz tu żona jego
też nieźle się tym para.

= 3 =

Jest sztukmistrz Jan z Lublina,
co wszystkich w mig rozpina.
Ktoś kapnie się nim,
już jego zna PIN,
pobiera forsę i ma.

= 4 =

Rzucił się z mostu w Awignon 
w objęcia rzeki nocą Rom. 
Nieźle pijany
je z objęciami
pomylił żony Donki on. 

= 5 =

Zapominał rymiarz z Dobrego,
jak nie tego, to znów tamtego.
Limeryk również ten
napisał źle ów men,
bo zapomniał o jednym rymie.

(Podpowiemy mu? - Rymu jednego!)
 

Rymarz z Dobrego

...

Zdecydowałem się na rymiarza, bo w naszym języku jest luka. 

W grę wchodził jeszcze rymer, ale chyba rymiarz jest jednak bliższy polskiemu językowi. 

Słusznie zauważyłeś, że rymarz wyrabia siodła, więc nijak nie pasuje. 

Bo i ten mój tekst traktuje o całkiem innej profesji peela, niż Twój

To też zauważyłem :) Całkiem fajny. 

a może tak?

...

Znany "układacz rymów" z Dobrego

zapominał tego i owego.

 Nie. Język jest na tyle elastyczny, by dopasować się do rymiarza, zwłaszcza w limeryku. Dlatego jest pewnego rodzaju ciekawostką. 

- "układacz rymów" jest przecież pogardliwym mianem dla kiepskiego poety. I to od dawna.

Z tego samego powodu i zamiennik :)