Do pewnej Poetki

Jakże długo, Pani Miła,

zła fortuna pozbawiła

mnie kontaktu  z respondentką tak wspaniałą.

Jak  jasności w noc polarną

i ochłody w chwilę skwarną,

tak mi, Pani, z Tobą więzi brakowało.

Przez tak długi czas milczenia

człowiek się poważnie zmienia,

więc, że tracę – wreszcie dzisiaj zrozumiałem.

Jak spragniony łaknie wody,

a pies wierny chce nagrody,

tak kontaktu mnie potrzeba z ideałem .

A więc piszę - Blasku Słońca,

proszę, błagam- nie odtrącaj,

przecież dla mnie dzisiaj sprawą jest niezbędną,

abym – świadom ułomności,

dla naprawy, dla mądrości,

kontakt miał z osobą tak jak TY – bezbłędną.

ciągle spragnion ideału

(więc się wtrącę – proszę daruj

że umieszczę tu pod spodem kilka wersów)

poszukuję takiej Pani

co potrafi cudnie mamić

metaforą  uwypuklić  celność sensów

być subtelną i wrażliwą

w strofach zamknąć czułość tkliwość

 tematyką wypełniając bezkres nieba

jestem głodnym  słów tych tylko

tęsknię jako kot za spyrką

lub uchodźca nie za samą kromką chleba

:)

Witam - czy tytuł jest o/k.

Podoba mi się kawałek z milczeniem - fakt ono może zmienić człowieka i to jak...

A tak ogólnie to trochę kuleje ale niech tam.

Jak ja mówię - ujdzie.

                                                                                                                                  pozd.

Zaraz się ustawi kolejka,

pozdrawiam z uśmiechem :)

Bardzo dobry wiersz. Szkoda, że nie ma imiennej dedykacji - to by podniosło jego atrakcyjność. :)

Trochę jakby peel ironizował? albo to tylko moje wrażenie :)

Sympatyczny i z humorem

Pozdr

Szanowne Panie i Panowie  :)))

Jak być może niektórzy z Was zauważyli, na portalu figuruję od 2008 roku, ale długo, bo kilka lat milczałem, tak więc ten fragment wiersza ma swoje uzasadnienie, a co do adresatki, cóż nie mogę tego zdradzić, aby nie stracić ewentualnej sympatii innych Pań.

Pragnę jednak zapewnić, że jest tu kilka osób (nie wyłączając autorek postów w tym temacie), do których z pełnym uzasadnieniem mógłbym ten wiersz adresować.

Dziękuje wszystkim, a Paniom w szczególności za wizytę i miłe komentarze.

ps Waldemarze, bądź weselszy, gdybyś był kobietą, też bym Cię do tej grupy zaliczył ;)

     Jacku - dziękuję za doskonałe uzupełnienie mojego wierszyka. Jestem przekonany, że wiesz doskonale, iz wśród        uczestniczek tego forum znalazłbyś świetnie smakującą Ci spyrkę ;)

"Pojęki  ... do  Pani  Miłej."

Cóż, ideał? Szanuję twoje spojrzenie, ale ja ideału nie chcę :) Nie chcę też bezbłędnej :) Niedawno poznałem jedną... Boże jak ona się myli! Cóż za roztargnione stworzenie! A jak się przy tym uśmiecha... oj.

Chyba wydoroślałem :)

A... o wierszu miało być. Jest dobry. 

"co do adresatki, cóż nie mogę tego zdradzić, aby nie stracić ewentualnej sympatii innych Pań. ". Ale to pięknie napisałeś i z jaką dbałością o potrzeby innych a także samego siebie. Wiersz staje się staje się tajemniczy. Fajny

Marku, i te co się mylą i te, które wierzą, że, są bezbłędne bardzo lubią, gdy jest sie w stosunku do nich dżentelmenem ;)

AD

To prawda.