***"Życie jest tylko przechodnim półcieniem"

"Życie jest tylko przechodnim półcieniem,
Nędznym aktorem, który swą rolę
Przez prarę godzin wygrawszy na scenie,
W nicość popada-powieścią idioty,
Głośną,wrzaskliwą, a nic nie znaczącą."

(W. Szekspir)



Otworzyłam oczy i zamrugałam w ciemności. Świadoma swej samotności wstałam i wykonałam wszelkie czenności, dokładnie tak samo jak każdego innego poranka. Ale to nie był ranek jak każdy inny, to nie miał być dzień podobny do pozostałych.
Czułam się słaba i chora. Spojrzałam w duże lustro zdobiące przedpokój mojego mieszkania. Wewnątrz kobieta bez twarzy łypnęła na mnie szyderczo. Znisłam to, nie ugiełam się pod szarością jej cery i posłałam tylko nizgrabny uśmich. Odpowiedziałą mdłym skrzywieniem.
Umyłam się, ubrałam i wyszłąm z łykiem zimnej, wczorajszej kawy w ustach.
Jeszcze ciemno, ale dzień szybko zlizywał ostatnie znamiona nocy. Ulica nie była pusta. Ludzie gdzieś się spieszyli, bo dla nich to był zwykły dzień, jak każdy. Mężczyzna na przystanku o coś mnie zapytał, nie odpowiedziałam na to banalne pytanie, którego nie zrozumiałąm.
Czułam się gorzej niż przed wyjściem. Pociłam się, moje tętno było nienaturalnie przyspieszone.
Wsiadłam do autobusu, pierwszego który nadjechał. Nie pasował mi. Przecisnęłam się między kłodami ludzi. Zatrzymałam się w bezpiecznym miejscu naprzeciw kobiety, w czerwonej rozpiętej kurtce, z dużymi obwisłymi piersiami.
Wiedziałąm już,że zaraz się zacznie, właściwie to zaczęło się już. Nie chciałam okazać słabości.Nie upadłam drażniona chorobą, która teraz wgryzła się we mnie niesamowitym bólem. Beznamiętnie wpatrywałam się wkobietę przede mną, która była niezadowolona z około połowy przeżytego wieku. Zazdrościłam jej, bo nie dożyłam nawet ćwierci wieku i nawet nie miałam z czego być niezadowoloną. Ona nieświadoma jak cenną rzecz posiada, nieświadoma,że dziewczyna naprzeciw właśnie umiera dumnie.
Słyszałam głuche uderzenia pustego serca. Nie było w nim krwi. Po prostu nie było. W żyłach gęstniała znieruchomiała czerwona ciecz.
Czułam, że jestem martwa. Wiedziałąm, że fakt iż stoję spowodowany jest ciągłymi rozkazami szarpiącego się mózgu. Coś usiłowało zmusić moje koło do ruszenia. Jednak byłam już martwa pośród obcych ludzi, dla których nic nie znaczyłam, którzy nie zauważą kiedy upadnę. Podepczą moją dumną śmierć i pospieszą tam gdzie codzień.
Zamknęłam oczy. Ciało wydało mi się miękkie i lekkie. Już nie bolało.
"Dlaczego Pani płacze? Czy coś się stało?". Nie wstałam już, a pasażerowie dziwili się, iż umarłam stojąc. Leżący futerał na duszę był już nawet chłodny...



Ps. Proszę o OSTRĄ krytykę,bo mnie coś nie gra w tym opwiadanku i sama już nie wiem co. Poza tym to tylko szkic jak na razie.
Pozdrawiam.

Nawet jak na szkic, zbyt wiele literówek.
Najbardziej rozbawiła mnie kurtka z obwisłymi piersiami.
Pomysł jednak niezły, ale wymaga sporo pracy. Pozdrawiam świątecznie.

Tak wiem...sporo pracy i te moje literówki. Niestety taki już ze mnie człowiek. Od podstawówki się ze mnie śmieli,że musze być wiecznie głodna, bo mnóstwo literek zjadam. Nad tym jednak ciągle również pracuję.
Dziekuje za komentarz.
I życzę świętego w kominie i śniegu na choince.

Literówki mnie osobiście bolą. Jest ich tutaj niestety sporo, polecam w celu uniknięcia tego typu błędów korzystanie z pewnego popularnego programu pewnej niekochanej firmy z Redmond.

W tekście rzuca się w oczy pewien rodzaj wyliczanki kolejnych czynności:
1. otworzyłam oczy
2. zamrugałam w ciemności
3. wstałam
4. wykonałam czynności
itd.
Tak drastyczna linearność w małym stopniu może zaciekawić czytelnika.

Poza tym "dzień zlizywał ostatnie znamiona nocy" - nieco przekombinowane, jakby na siłę. Zresztą brzmi oto dosyć dziwnie.

Wreszcie nie rozumiem, dlaczego bohaterka umarła. Nie widzę też powodu, dla którego "obcy ludzie" mieli by w szczególnym stopniu reagować na ten fakt. Ale to tylko taka uwaga na marginesie.

pozdrawiam prawie już świątecznie

MZ

Musisz dodać, w czyim przekładzie zacytowałeś Szekspira, albo cytuj po angielsku.

Jeśli zdanie :" dzień zlizywał ostanie znamiona nocy" jest przekombinowane to Becketta powinno się uznać za wariata, Słowackiego spalić na stosie a Sienkiewicza skazać na Sybir za propagowanie nędznej polskiej historii. To zdanie jest przepiękne szkoda, że reszta nie trzyma sie k... Pozdrawiam

nie wiem czemu ale zbyt często to moje komentarze są komentowane zamiast meritum:/ niniejszym wyrażam lekką irytację.

becketta tak, owszem czytałem, co więcej bardzo go cenię. ale nie wydaje mi się, żeby to było zdanie w jego stylu. może bardziej słowackiego, ale zawsze trzeba uwzględnić kontekst.
kontekst jest zawsze niezbędny, każde dane bez kontekstu są bezużyteczne. to się tyczy także tego tekstu. jak nagle wyskakuje mi taki "kwiatek" na tle reszty, to musi być on przekombinowany. miarą przekombinowania jest słowo "zlizywał", szukałem nawet jakiegoś zamiennika, bo myślę, że wtedy bym to bardziej przeżył.
skończyłem.

nie, tylko nie "dzień zlizuje", nie...

...dlatego, że uważam iż nie ma Pan racji. Co do treści zgoda. Ale gdy zagłębiam się w literaturę a robię to bardzo często, zdania tego typu wprawiają mnie w zachwyt. Poprostu. "Dzień zlizywał ostatnie znamiona nocy" nie trzeba szukać zamienników. Tak czasami bywa nad ranem, że dzień zlizuje ostatnie znamiona nocy.Brawo dla autorki. To wszystko co mam do powiedzenia w tej kwestii...

Podoba mi sie to co napisalaś, koniecznie literówki trzeba poprawić "co do zliywania" to dla mnie ten fragment jest fantastyczny.

Pozdrawiam