Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Na czas.


Rekomendowane odpowiedzi

Pnie się do góry ona
wysoko ku niebu
Już raz podeptana
teraz opiera się przed wiatrem
Jeszcze moment będzie wolna
przynajmniej tak myśli
Uparcie szuka swojego miejsca w ogrodzie
Wypuszcza delikatne kwiaty, nieśmiało
potem z całym szaleństwem uroku
Dumna i piękna liście ma kruche
spragnione jedynie ciepła i wody
Jeśli zapomnisz o niej to uschnie z tęsknoty
Nowe kolce wypuści ostrzejsze od miecza
A gdy wiarę jej zmrożą żal i gniew
na próżno Ci jej będzie szukać w ogrodzie
Pod skorupą zamknięta, płakać będzie skrycie
Może do wiosny, a może już nigdy się nie odrodzi
dla Ciebie kochany


ps. to mój pierwszy wiesz, który publikuje. Nie liczę na wiele, proszę o komentarze :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 miesiąc temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...