... kryzysowe kwiaty

kamień chleba
podałaś mi tak lekko jak ptaki
przewhisky przetrwałem niepewność
wątpliwości wpatrzona w wodospad
niczym wodogrzmot
zdrowsza o szum
wyuzdałaś mgliście bać się czy nie

sam już nie wiem
ten scenariusz martwą ciszą
przebłysk kuszenia i zima za pasem
kamień chleba podarty na wiosnę
strzępy nie wiem
odczep się tylko nie ode mnie

krwawisz obficie
kocham to
ale mam kłopoty z krzepliwością
serwuję poezję zamiast prozy
po to tylko
aby gniew to nie tylko ...

Postaram się nie być okrutna, skomentuję ten wiersz tak od siebie, licząc na komentarz wzajemny, nie ukrywam, lubię komentarze.
Wiem, że jako autor, cenisz sobie swoją poezję, jak i swoje spojrzenie na świat, więc po prawdzie pod twoimi tekstami strach jest napisać cokolwiek. Wiem, że zaprzeczysz, co więcej, przyjdą inni, którzy też zaprzeczą i wymyślą na temat mojego niewychowania niestworzone rzeczy. Co do mnie - uważam, że nie odebrać żadnego wychowania jest sto razy lepsze niż odebrać złe wychowanie. Może przynajmniej w tym punkcie będzie zgoda.

Więc - kamień chleba - podmiot wiersza czuje się skrzywdzony, czyje się ofiarą
opowiada o strachu, który czuje
Przy czym nie widzi, że druga strona - woda, która nie szumi - skrzywdzona najprawdopodobniej, lub zrzucona skądś - wodogrzmoty
Woda powinna szumieć, szumi i rzeka i morze - woda w kranie i w czajniku, woda bez szumu nie istnieje, to zdaje się podmiotowemu podmiotowi umykać.

Być może dlatego że wciąż marzy o kusicielce lub kusicielu, wężu? Kogoś na kogo będzie mógł zrzucić to, co mu będzie ciążyć, a boi się ciężaru

Podarty chleb - chyba z papieru

Człowiek wewnętrznie sprzeczny - nie wiedzący czego chce, czy tego co uważa że jest dla niego dobre, czy tego co lepsze. Lubi ranić, żeby sprawdzać czy jeszcze nie wyszedł z wprawy, nie czułby się bezpiecznie na świecie ze świadomością, że zapomniał jak się to robi.
Nie potrafi kochać, nie czując jednocześnie złości, ale nie wie czy w drugą stronę też to działa, czyli czy wtedy gdy czuje złość - kocha czy nie.

Możesz potraktować mój komentarz z przymrużeniem oka, P

@Kraft_


Witaj - trudny wiersz - tytuł równie tajemniczy - jednym słowem
mówiąc - ciekawie dziś u ciebie .
pozd.