artysta

Rozlał atrament złamał pióro
i poczerwieniał chłop ze złości,
chciałby koniecznie frajer jeden,
ugasić pożar namiętności.

Najprostszą zatem dam ci radę
która codziennie przy mnie gości,
- wielkim artystą jest przypadek,
co całe życie chce uprościć.

Więc nie chodź nigdy na poddasze
kiedy natchnienia czujesz dym,
ja namiętności żar ugaszę,
bo pośpiech jest doradcą złym.

U niego struna drży. To pewne
pół kilo smutku on wynosi,
chłop od pisania zrobił przerwę,
- więc mu za talent dadzą grosik.

Płomień geniuszu tli się srogi,
najwyższe nieba, wieczność, trema,
a on do szyby przyklejony,
krzyczy do siebie: jesteś wena...

@e-m-e-m
może "Płomień geniuszu tli się srogi" i będzie się wszystko rymować.
swoją drogą - sprawne rymowanie. jest sens, choć niby z przymrużeniem oka.

dziękuję za radę, zmieniłem