Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Tam, gdzie nie ma już żadnych pytań.


Barbara_Pięta

Rekomendowane odpowiedzi

będziemy dryfować, koniec świata nas ominie
zostanie tylko kurz, dym i trakcja wysokiego napięcia
ciemność i nieskończona przestrzeń.
chmury prawie tak granatowe, jak mój szkolny mundurek
powietrze przepełnione nicością.

miłością nazwiemy pozostawienie nas samym sobie
byśmy odeszli, jeśli przyjdzie nam ochota
nie powstrzyma nas nic. opadniemy na samo dno
odpowiedzi, które nigdy nie nadeszły..

Edytowane przez Barbara_Pięta
drobna poprawka w przedostatnim wersie, wykreślone "i" (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Barbara_Pięta

Witaj Barbaro - zatrzymał mnie - zmusił do zastanowienia - zwłaszcza owy
granatowy mundurek - przecież nikt nie trzyma takich rzeczy w domu .
Dlatego dziwi mnie twoje porównanie - chyba że jest jak myślę .
Co to za miłość w takich warunkach o jakich mowa w wierszu - lepiej
faktycznie opaść na dno...
Widzę że się rozpisałem - wybacz...
pozd.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...