Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Nieopodal Smutku...


Agnieszka_Gruszko

Rekomendowane odpowiedzi

zatoczę krąg
nieopodal smutku
wyrysuję
białą kredą
na spalonej ziemi
roziskrzone oczy
i nazwę
nienazwane uczucia
imieniem prawdziwym
by móc trwać
by poczuć
raz jeszcze dotyk
zimnej dłoni na twarzy
i ust zsiniałych szepty
usłyszeć...
pragnęłam tylko słońca
jednego błysku
by wierzyć
ze istnieje życie
inne od tajenia myśli
od placzu pod ścianą
by zrozumieć
twory własnej paranoi
utkane w płaszcz
gwiaździsty
kiedy noca pójde zabijać

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...