Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Cztery rzeczy (Polska jest zbudowana, Czy to tak trudno, Od pomyłek i gaf, Nic tak skutecznie)


WiJa

Rekomendowane odpowiedzi

Polska jest zbudowana

Polska jest zbudowana na proformie. I cały świat (i to, co do wielu aspektów, począwszy od politycznych, gospodarczych i społecznych), żeby tylko dla Polski jest najlepszym proformy przykładem. Czyż najbardziej nie liczy się zachowanie pozorów normalności (przyzwoitości, obiektywizmu, współpracy). O ironio, w dobie globalizacji. Chociaż, czy ja wiem, czy wszystko jest takie proste i oczywiste. Bo jeśli chodzi o przesiedleńców (czy to o uciekinierów wojennych, czy o emigrantów zarobkowych), to przecież (kiedyś, zawsze) w końcu to, co mają we krwi i w duszy będzie im bliższe i ważniejsze od tego, co dla nich jest i będzie tylko obczyzną.


Czy to tak trudno

Czy to tak trudno zrozumieć, że ktoś od kogoś potrzebuje bardziej, więcej, szybciej. Ale kto wie, czy nie potrzebuje też od samego siebie, a może nawet najbardziej, najwięcej, najszybciej od siebie i tylko siebie. Ale żeby to zrozumieć, to trzeba mieć przede wszystkim serce, które się ma. I dopiero to, co się rozumie sercem może wystarczyć, a nawet na pewno wystarczy za wszystko, co się ma. A czy się ma niedostatek, czy nadmiar, żadna to różnica dla serca. Wszak, jakie do czego podejście, taka posiadłość. Może nawet można powiedzieć, że jak się obcuje, tak się świętuje.


Od pomyłek i gaf

Od pomyłek i gaf nie można się ustrzec, a nawet bez pomyłek i gaf nie ma wolności. A może też nie ma życia życiem. Bo bez błędów, bez głupstw człowiek żyje na pół gwizdka, jakby był sparaliżowany. No i co to za życie bez pecha, ale pozwalać sobie na dużo za dużo nigdy nikomu nie wolno. Jakaś kontrola zawsze musi być, najlepiej (przez) siebie samego, co nie znaczy, że taka jest zawsze właściwa.


Nic tak skutecznie

Nic tak skutecznie nie rozgrzesza, jak pieniądze. Pewnie na tej samej zasadzie, co nic nie bierze się z niczego. No i człowiek wszystko robi, chociaż przeważnie nieświadomie, żeby mieć to, co tak czy inaczej otrzymuje. Tylko że, ile by nie mieć, jak mieć tyle, żeby tym, co się ma móc zawsze chętnie się podzielić. A że dla jednego to jest jak najwięcej, a dla drugiego jak najmniej... Kiedy nawet równo, to nie jest po równo. I to z relatywizmem i bez relatywizmu, a przynajmniej bez wypełniania (na co komu potrzebnych) rubryczek.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...