... to wszystko było takie poukładane

a gdyby tak zgubić siebie
wytarzanego w samotności
w deszczu do ostatniej kropli
zmyć każdy brud który się zakradł
z nienacka w różowych trampkach
z poziomu ptaków
ikarować na otwartym słońcu

a gdyby tak odnaleźć ciebie
dotykiem za dłonie umorusanym w ty i ja
bez pętel na szyi
bez widoków z komina
zbyt kruchych i przeliterowanych
doświadczyć drogi do nawróceń we dwoje
tam gdzie myśli już są poukładane
w czterolistną znalezioną pośród traw

a gdyby tak jeszcze...

Tekst pisany na jednym poetyckim "oddechu", czystą, klarowną frazą, bez modnych językowych i stylistycznych "wynalazków". Działa trochę jak zapach ciepłego, świeżego chleba...
:)

Jeśli pisany na jednym oddechu to nadaje się do szuflady.

@andrzej_barycz
Andrzeju... dziekuję

@__Piotr__Jackowiak
Piotrze... jak najbardziej... również dziękuję... :)