Kołysanka grudniowa

      Kołysanka grudniowa

 

w bramie na Krzywej zziębnięty skrzypek
czaruje bajkę nie chce zbyt wiele
zbłąkany wróbel wtulony w szalik
niepewnym trelem nuci kolędę

i jak co roku obce ramiona
w zaułkach miasta gdzie oddech zmroku
krzyż własny ciągną drętwą melodią
niekiedy rzucą groszem o karton

w granacie nieba Woźnica przysnął
wieczór nadchodzi miły gdy w domu
świerczyny zapach lasom zabrany
może zgubione złączy rozmowy

o rok za późno lepiej niż wcale
labirynt chytrze ścieżki wydłuża
do stołu siada uliczny grajek
niech choć na chwilę bajka się stanie


 grudzień, 2014

 

 

 

Edytowane 14 Stycznia 2020 przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

miło nam Państwa poinformować, że w dniu dzisiejszym doszło do niecodziennych odwiedzin... Otóż po latach nieobecności portal poetycki poezja.org zaszczyciła swoją obecnością... ;-)
Tak więc Nadzieja, Wiara i Miłość nie obumarły całkiem :-)

1 czaruje bajkę
2 niepewnym trelem ćwierka

te mnie trochę drażnią, a zwłaszcza 2, bo trele i ćwierkanie to dwie różne sprawy - oczywiście z ornitologicznego punktu widzenia...

Przerobiłbym jeszcze ósmy, np:
niekiedy rzucą grosz do kartonu...

grosz to grosz, wiadomo...

Ale cieszę się, że znowu grosz w te karty, jakby nie było - masz trochę więcej niż blotki ;-)

@Nata_Kruk
''trelem'' zmieniłabym na ''głosem''.
Jeszcze tu wrócę :)

Cezary Dacyszyn, ..czaruje bajkę.. zostanie, lubię to połączenie, co do.. ćwierka.. rozważałam, nuci,
choć wiem, że wróbel na pewno ćwierka.. ;), ale... to wymienię.
.. grosz do kartonu..? można by, pasuje ilość sylab. Można też.. groszem o karton.. bo nie chcę u
na końcu wersu, ale wtedy kolejny wers byłby nieco inny. Ta wersja u mnie. Pomyślę jeszcze.
Czy pogram "w te karty"... nie wiem.

Marlett, wydaje mi się, że.. trelem.. lepiej brzmi.

Miło mi, że zaszliście do mnie, dziękuję i pozdrawiam z Nowym Rokiem.

Dwie ostatnie zdecydowanie na tak. Dwie pierwsze mogą dla mnie nie istnieć. Pozdrowienia, aga

@Nata_Kruk
''niepewnym trelem nuci kolędę'' - teraz jest już dobrze :)
Trel z ćwierkaniem zdecydowanie nie pasowały do siebie .
PozdrawiaM NowoRocznie.

Rozumiem pathe, to "aż" połowa, która dla mnie "żyje" z pozostałymi.
Dziękuję za ślad. Pozdrawiam.

Marlett, cieszę się, że z nuceniem jest dobrze dla Ciebie, ale i tak skuszę się jeszcze na podmianę, o której wspominałam w odp. dla Czarka.
Dzięki za powrót.

Oczywiscie wróbel ćwierka,
Więc zmień ''ćwierkiem'' dla wróbelka:)

teraz na pewno lepiej... ale... ;-)

Marlett... "'ćwierkiem dla wróbelka".. urocze.

Czarku... jeśli na pewno, ufff, ale to ale... ;)

Dziękuję Wam za powrót.

Wiem, że lubisz wiersze rymowane i .... fajnie, że wpadłeś tutaj, dziękuję za głos.

Nato, piękny wiersz. Naprawdę jestem pod wrażeniem.

No i podobieństwo do mojego, albo raczej odwrotnie, mojego do Twojego, rzeczywiście można dostrzec.

Kłaniam się nisko

I pozdrawiam serdecznie :)

Lubię wszystko co dobre :)

Chciałam skasować moje podziękowanie, ale nie wiem jak to zrobić. 

Zostawiłeś cichutki ślad, a dopiero później kilka słów.... nic to... cieszę się, że spodobało się. Dziękuję i jak Ty to i ja... :)

Kłaniam się.

Tablet mi się wyłączył :) i chwilę zajęło mi ponowne dotarcie na zieloną stronę :). U mnie to wygląda tak: Opcje>Usuń i po sprawie. Tylko po co? To było nawet miłe. :) Taka odpowiedź na nieistniejący komentarz :)

tak sobie pomyślałem, że pewnie zapomniałaś o tym wierszu, bo aż z grudnia? Dopiero rok i Cezary Dacyszyn mnie obudził :)

Spory o ćwierkanie i trele, aż miło dzisiaj usłyszeć, bo ja już dawno wróbla nie widziałem w zimę, nie mówiąc o Woźnicy, chyba że eSTyma w węglarce z kultowego już Misia. Ładny klimatyczny wiersz. Dorzuciłem więc i ja swoje 3 grosze. Pozdrawiam. :)

czytam i czytam urocze  i jakże łatwo zrymować - prezent dla Ciebie

 

w bramie na Krzywej zziębnięty skrzypek
czaruje bajkę nie chce zbyt wiele
zbłąkany wróbel wtulony w szalik
nuci kolędę niepewnym trelem

w zaułkach miasta gdzie oddech zmroku
obce ramiona  krzyż własny ciągną

niekiedy rzucą groszem o karton

z trudem zabrzęczą drętwą melodią

wieczór nadchodzi miły gdy w domu
świerczyny zapach myśl zdominował

 w granacie nieba Woźnica przysnął
zgubionych rozmów ożyły słowa

 

o rok za późno lepiej niż wcale
do stołu siada uliczny grajek

labirynt chytrze ścieżki wydłuża
niech choć na chwilę bajka się baje

 

pozdrawiam

Edytowane 1 Lutego 2019 przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)

Jeżeli można, też się dopiszę

Bo nawet jeśli robię bałagan

Mijają grudnie, zimy i stycznie

A bajka nadal się opowiada...

 

Pozdrawiam.

Janko, trudno by mi było o tym wierszu zapomnieć. On ożywa z każdym grudniem, użyłam go nawet kilka razy w wysyłanych kartkach świątecznych. Co do ćwierkania, na pewno jest go mniej, niż kiedyś, szkoda...

Dziękuję za zajrzenie i miłe słowa w okienku.

 

Jacku... sprawiłeś mi przemiłą niespodziankę zrymowanym prezentem. Dziękuję... :)

 

Donie... dopisać  się zawsze można, to najbardziej lubię... :)

... niestety, nadal się opowiada.

Dziękuję Tobie i wszystkim za głosiki.

Pozdrawiam.