Ewa Kos odeszła... Czy ktoś tu Ją pamięta?

Jeśli pamiętacie naszą Koleżankę - Poetkę o pseudonimie Ewa Kos, czyli Cecylię Serocką - to wiedzcie, że Ona już nie zajrzy na Poezję.org. Zmarła w czerwcu po długiej chorobie.
Ja dowiedziałam się o tym dopiero teraz.
Ewa Kos była fantastyczną Osobą, serdeczną i ciepłą jak mało kto.
Miała 65 lat, była piękna, wyglądała bardzo młodo. Mówiła, że dobrze się czuje, że nic jej nie jest...
Bardzo kochała męża i vice versa - nie znałam tak mocno kochającego się małżeństwa.
Jej dom był domem wielu zwierząt, dokarmiała też bezdomne zwierzaki, które schodziły się do Jej ogrodu.
Miała wielkie serce dla wszystkiego, co żyje.

@Oxyvia_J.
To smutna wiadomość. Pamiętam Ją, bardzo sympatyczna osoba. Niech Jej ziemia lekką będzie.

a.

Dziękuję za pamięć dla Niej - w imieniu swoim oraz Jej męża, który bardzo Ją kochał i strasznie trudno mu znieść tą tragedię.

Makariosie, dziękuję za wiersz-pocieszenie.

@Oxyvia_J.

(:) DZIĘKUJĘ ZA DZIĘKUJĘ...

Mnie też pocieszył...

Życzę Tobie
czego sobie...

Dziękuję, Marianno. Rzeczywiście nie zauważyłam wątku Dzie Wuszki, kiedy wklejałam mój. Nie przeglądałam wszystkich wątków, tylko napisałam szybko to, co mi kazała tak zwana potrzeba serca.
Jednak niewielu ludzi tutaj pamięta Celkę. Myślę, że po prostu większość poetów, którzy Ją znali, już tutaj nie zagląda. Szkoda. Nie ma już tamtego Orga.
Przemijają ludzie i epoki. Tu, na Orgu - tak samo jak w życiu.

@Oxyvia_J.
Doskonale pamiętam Ewcię Kos. Często pisywałyśmy ze sobą na priv.
Planowałyśm spotkanie, niestety nie doszlo do niego, ale mam mnóstwo fotek Ewy ze zwierzakami.
Opowiadała mi o czeredzie kociaków i ukochanych psach. Ja jestem ze ''starego orga.''więc trudno bym nie pamiętała...

@Oxyvia_J.
Choć osobiście nie znałam Ewy ale dobrze ją pamiętam ... z wierszy. Jestem też z dawnego grona i często wspominam jak pięknie było kiedyś na "zieleńcu".
Łączę się duchowo z bliskimi Ewy i ogarniam współczującym sercem. Krystyna.

Marlett, Teresa - bardzo się cieszę, że Was tu widzę pod tym wpisem. Zrobiło mi się cieplej... Tak, my wszystkie jesteśmy z tamtego zieleniaka. Bywało kiedyś pięknie!
Strasznie mną wstrząsnęła śmierć Ewy. To była naprawdę wspaniała Osoba. Kiedyś byłam u niej przez kilka dni. Była niezwykle gościnna, ciepła i serdeczna, przy tym nie nadskakująca, więc goście czuli się przy Niej świetnie, każdy w Jej obecności czuł się doskonale w swojej skórze, po prostu pozwalała być sobą bez obaw. To naprawdę jest wyjątkowe.
Planowałyśmy następne spotkanie u mnie, kiedy Ewa się lepiej poczuje... Niestety już się nie zobaczyłyśmy. Nie mogę tego odżałować. Rzadko się zdarza, żebym do kogoś tak się przywiązała, widząc go tylko raz w życiu przez kilka dni...
Dziękuję Wam bardzo, Dziewczyny.

Pamiętam. I nie zapomnę.
Utworów, komentarzy.
Poetki

Pamiętam Ją doskonale...
Dopiero przeczytałam, ogromnie mi przykro...

Dziękuję Wam, Piotrze i Lady.
Pamiętamy Ją wszyscy - my ze starego Zieleniaka. Jest mi raźniej dzięki Waszym wpisom.

och

przykro mi.