Pytanie względnie ważne.

Przede wszystkim witam wszystkich forumowiczów. Nie muszę chyba dodawać, że skoro już się ładnie przywitałem, to oczekuję ciepłego przyjęcia, prawda? :> Zdaję sobie sprawę z tego, że początki bywają trudne i uprzedzam osoby, które odeślą mnie na google.pl oraz te, które najchętniej by to zrobiły ale im się nie chce, że po prostu lubię czasami udać się z problemem do specjalisty ;)

Do rzeczy. Dręczy mnie kwestia formy dzieła i to, czy to właśnie ona sprawia, że owo dzieło jest wierszem, bądź nim nie jest. Pozwólcie, że posłużę się przykładem. Powiedzcie mi, czy tekst poniżej jest wierszem, czy nie, a jeśli nie, to czym?



Czy słowa to "tylko" słowa?
Czy mowa to "ledwie" mowa?
Czy myśli są zbędne
I czy miewasz ich nadmiar?
Czy może być życia sensem to,
Że po prostu myślisz, więc po prostu jesteś?

Ty, który wiesz co i gdzie

Czy jeśli zapytam o niebo, wskażesz mi górę
I kiedy zapytam o chmurę
Zapytam o chmurę, czy o "po prostu chmurę"?
No tak, to oczywiste przecież
Góra jest na górze
I to na całym świecie !

Ty, który wiesz co i jak

Tak, rozumiem Cię, tak, wiem....
Szukam dziury w całym, tak...
Psycholog mówisz... być może
Ale który, może wszyscy?
Tak, może i warto, może i pomoże...
Wiem, że robię z igły widły...
Być może masz rację...
Tak, zauważam problemy...
Tak, być może nie jestem zbyt bystry...

Ty, po prostu dumny

To prawda, ktoś się myli...
Możliwe, że Ja...
Bo przecież niemożliwe, że wszyscy...
Więc, może faktycznie
Świat jest prosty i oczywisty?

Ty, który wskazałeś mi niebo

Mam pytanie, odpowiesz?
Proszę...
Najlepiej jasno i przejrzyście
Używając "tylko" mowy
W sposób oczywisty
Tak jak umiesz, tak jak możesz

Ty, którego pewna była ręka

Proszę, odpowiedz, lecz najpierw
Stań obok, stań ze mną... na rękach!
Lub wystrzelmy się w kosmos !
Teraz wskaż mi górę.
Chcę posiąść twą mądrość
Tą prostą, tą wzniosłą

Ty, który w szponach trzymasz pogląd

Spraw, żeby oczywiste było i proste
Dlaczego jak Ci tak kur***** zazdroszczę !

@Piotr_Po_prostu_Piotr

błądząc po omacku
każde słowo o wers się potyka
każda litera o znak pytajnika
i ten deszcz kropek
palcem wskazującym wiercisz
tezy z kamienia
i o formie myśl sobie co chcesz
bo to wszystko, to błądzenie
po zwyczajny wiersz

świadomości akt

istnienie

Każdy tekst można pociąć ENTEREM , co nie czyni go poezją.

@Marlett

lecz nawet przypadkowe cięcie
tworzy coś nowego
coś odrębnego, włączając
pewien rytm, odgłos gongu
dźwięczną procedurę nabrania powietrza
ba
nawet wstawianie przecinków
taka orka interpunkcyjna
może obudzić w czytającym
wrażliwość niezbędną...

@Sabre_Wolfik

Czyli coś w stylu dadaizmu - to mnie nie przekonuje :)

@Marlett

a cóż to jest poezja?

czyż nie taniec
na krawędzi przekonania?

bratni kolor i ten sam strach
przypadek czy przeznaczenie?
kiedy wzrok w błękicie płowieje
po stronie nierealnych zamysłów
zachłannie patrząc na profil czoła
gdy dzięki sobie oczy mamy pełne blasku

każdy ma w sobie inną poezję
jedna brzmi
w inną trzeba się wsłuchiwać

@Sabre_Wolfik
Ładnie to ująłeś, znajomymi zwrotami .
PozdrawiaM.

@Piotr_Po_prostu_Piotr

zdecydowanie wiersz, coś pomiędzy Poświatowską, a Świetlickim ... a może nawet Piotrem_Po_prostu_Piotrem