Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

proszę Was drodzy użytkownicy forum o wypowiedź,czy to ja henryk bukowski,na innych forach publikujący z imienia i nazwiska jako Jarosław Baprawski..zniszczyłem poezja.org?


Rekomendowane odpowiedzi

  • Odpowiedzi 41
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




@Nata_Kruk

..bardzo ładnie napisałaś..prawdziwie.Nie ma się czym obciachować.Każdy kto tu jest zarejestrowany,nawet powinien tak czy inacze,zwięźle lub obszernie..wypowiedzieć się.

Na tej podstawie,zarysuje się obraz,wizja kto co czego..oczekuje,pragnie itd.


Dnia: 2014-02-05 22:40:02 napisał(a): henryk_bukowski [ komentuj ] [ odpowiedz henryk_bukowski ] [ cytuj ] [ PW ] [ ignoruj ] [ raport ] [ usuń ] [ edytuj ]





i wszyscy pobiegniemy w stronę słońca z kondomem w ręku...


Dnia: 2014-02-05 22:44:47 napisał(a): M._Krzywak [ komentuj ] [ odpowiedz M._Krzywak ] [ cytuj ] [ PW ] [ ignoruj ]


..to zdecyduj się :)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

nie. ja rzadko korzystam z tego forum z różnych powodów
98% bo przestałam się tu rozwijać, wszystko, co mogło zaoferować mi to miejsce, już wykorzystałam.

miałam i mam w nosie kłótnie i potyczki, niespecjalnie też irytują mnie persony w nich uczestnicące, także nie irytuje mnie brak ich danych osobowych, bo nie po to tu przyłaziłam, zeby się kumplować, czy znać z imienia i nazwiska,
choć w paru przypadkach kumpelstwo sie wydarzyło i trwa do dziś,z czego sie cieszę, ale jest od forum oderwane

przychodzi taki czas, ze pewna pula rzeczy przestaje wystarczać, robi się zaciasna i za mała, ot cała filozofia. to naturalne przecież w takich miejscach

pozdro

Ps: nie martw się Hęryku, ja Cię tam zawsze darzyłam sympatią, co nie ejst równoznaczne z pochwalaniem wszystkiego : )


Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@dzie_wuszka
"a być może i inni coś z nich zrozumieją." - taka mała ,ładna dygresyjka,bo przecież nie zetknąłem się tutaj jedynie z Tobą.Nawet teraz jest zalogowanych z 10 osób,czy to takie trudne,odpowiedziec na pytanie postawione w temacie ?

..Dziękuję,że odważyłaś się :) i to mnie cieszy:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

przykro mi, ale nikt ani nic nie spowodowało zniszczenia tego forum. przykro dlatego, że znalezienie jakiejś spersonalizowanej (TO WY, WY NAM TO ZROBILIŚCIE) przyczyny dawałoby nadzieję na poprawę sytuacji, odwrócenie trendu itd. to prawda, że wszelkie awantury, wzajemne obrzucanie błotem, obrażanie się na komentujących, zaniżanie poziomu w poszczególnych działach, mniej lub bardziej wyimaginowane kółka wzajemnej adoracji były uwierającą bolączką, jednak paradoksalnie przyczyniały się do żywotności tego miejsca. bo twierdzenie, że ludzie odwiedzają podobne serwisy wyłącznie dla poezji (piszmy i czytajmy) to piramidalna bzdura. w epoce "przedfacebookowej" takie miejsca zaspokajały również zwyczajną potrzebę socjalizacji, z tym, że z odcieniem odrobinę bardziej kulturalnym niż inne. mówię miejsca, bo półmartwe są teraz prawie wszystkie serwisy i fora poetyckie: do 15 aktywnych autorów tworzących na mniej więcej tym samym poprawnym poziomie (granica właściwie nieprzekraczalna) plus meteoryty, w większości grafomańskie, czasem kilku regularnie publikowanych traktujących to jako darmową reklamę, ale to już w dużej mierze zależy od miejsca i przeszłej renomy serwisu. jako tako trzymają się tylko fora, będące właściwie portalami towarzyskimi i grupującymi ludzi o podobnej wrażliwości (a także umiejętnościach), gdzie kiepski wiersz nikomu nie przeszkadza. sam wrzucam teksty właściwie tylko w takim miejscu, bo pod względem technicznym jest wygodne i dopracowane, innych korzyści z tego nie mam, mam archiwum tekstów. faktu, że w swoim przekonaniu piszę znacznie gorzej niż kiedyś rozwijał nie będę, bo nie przylazłem tutaj się samobiczować ;), ale to też jest jakaś tendencja, bo wpadając tu i ówdzie i czytając znanych mi z "poprzedniego" życia autorów, o ile jakiś się ostał, głównie się nudzę, do tego stopnia, że zapamiętane wiersze mieszczą się w skali palców jednej dłoni. i jeszcze zostaje sporo zapasu na proste obliczenia ;)
nowych albo nie ma, albo są gdzieś, gdzie jeszcze nie byłem, z mojego punktu widzenia - żadna różnica.

reasumując, moi drodzy: poezja w internecie chyba się po prostu skończyła, rock umarł, a musztarda nie smakuje jak kiedyś. przynajmniej na jakiś czas

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • W ponurym lesie tuż po zmroku Kiedy wszystko znika z zasięgu wzroku Słychać straszliwe krzyki Nieludzkie wręcz ryki Złą sławą jest owiany Gdyż każdy kto wejdzie kończy martwy...   Wszystko zaczęło się dawno temu Kiedy pradziady służyli bogu swemu Grupa młodych niewolników  Chcąc wyrwać się z elit wpływów  Krwawą bitkę nagle wszczęli  Strażników gardła poderżnęli  I uciekli w nieznanym im kierunku Licząc na odrobinę ratunku...   Biegli tak już bardzo długo  O postym żołądku, w ustach sucho Zatrzymali się w jakimś lesie Mijając okoliczne wsie Byli zmęczeni i przestraszeni Mając dużo wolnej przestrzeni Rozbili natychmiast obóz swój  W pobliżu znaleźli niewielki wodopój  Brakowało im jedynie pożywienia  Zjedliby nawet surowego jelenia...   Kilku chłopców udało się na przechadzkę  Krzycząc głośno, mając niezłą zabawę  W głąb lasu niedaleko ich domu Jak zwykle nie mówiąc o tym nikomu Idąc znanym im szlakiem Z oddali zobaczyli ognisko pozostawione odłogiem  Najstarszy z nich zaczął podchodzić bliżej  Pozostali prosili żeby nie szedł dalej  Zignorował ich i się powoli do celu zbliżał Nie spodziewali się, że ktoś już na nich czekał...   To zasadzka! Była to nieuczciwa walka Z każdej strony zostali otoczeni Oprawcy w ostre kije uzbrojeni  Z zimną krwią ich zabili Na ucieczkę szans nie mieli Zwłoki poćwiartowali i usmażyli  A na samym końcu je zjedli...   Na tym nie poprzestając  Z czasem również tam się osiedlając Polowali na ludzi niemal codziennie Ulepszając przy tym swoje uzbrojenie Każdy kto w tym lesie się zgubił  Do domu już nigdy nie wrócił...   Od tego czasu wiele lat minęło  Z roku na rok tysiące ludzi zginęło  Mimo znaków ostrzegawczych  Oraz licznych historii opowiedzianych Zawsze znalazł się ktoś  Kto sądził że ma w sobie to coś  Żeby po zmroku do lasu dumnie wejść  I zwycięski oręż nad sobą nieść  Lecz jak to się zwykle okazywało  Zjedzone zostało takiego ciało  Stąd też te wszystkie ostrzeżenia  Gdyż nie są one bez znaczenia...                                
    • @agfka Na uniesienie, historia skwerku Takie patrzenie, multum rozterków    Ciekawy wiersz. Zatrzymuje Czytam trzeci raz   Pozdrawiam miło, M.
    • @snežinka Jak ze słońcem, te rozmowy Materiały, do odnowy   Chyba najlepszy Twój wiersz który czytałem Rozwijasz się   Pozdrawiam miło, M.
    • @kwintesencja Na odwrotność, stosowanie Takie dalsze, zapoznanie   Już gratulowałem Ci tego wiersza Ale ponawiam, jest za co!   Pozdrawiam miło, M.
    • @Starzec Na wymowę, druzgotanie Na pogodę, biletów sprzedanie   Naprawdę dobry wiersz   Pozdrawiam miło, M.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...