fraktale

kolejny koniec. wstaje dzień
kładę się w sobie. zbyt wiele pytań
budzi się zbyt wiele
znaków

żyję w trybie nie wiem bez opcji wyłącz
nadmiar pytań zakłóca percepcję
względność być i nie być dławi

rzeczywistość. nie wierzę. wiem.

wiem - nie wierzę.

Cciekawie operujesz słowe, nie ma zapchaj dziur, świetnie.
Pozdrawiam.ES

u Ciebie tak jak zapamiętałem, zawsze była ta lekkość, ni.... nie pasująca do mnie, ale na tyle wymowna, że aż uwodząca.

Pani komentująca to stary profil Stanisława Żak?

a wiersz się skojarzył, nie wiem sam czemu z

http://www.poezja.org/wiersz,1,12776.html

ten sam uroczy ton, ale jakby parę wiosen wcześniej