Darwin & S-ka

spadłem z drzewa
milion lat temu

skowyczę jak
mój brat - pies

skopany

każda rana
ciągnie mnie
w kierunku korony
z gałęzi i liści

konam
przy tabernakulum
zresztą
wszystko jedno gdzie

Świetne naprawdę a ten upadek z drzewa rewelacyjny!
Serdecznie pozdrawiam
Natalia

Dobrze to napisałeś.
Gdy cierpimy, dopiero wtedy wiemy co to jest.
Nie wiem, czy był to tylko upadek z drzewa, czy Upadek z Drzewa.
Twoje słowa mają moc.
Powiem tylko, że wiesz o co w tym chodzi.
Nawet jeśli pisałeś o czymś innym, to i tak słowa te na mnie niesłychanie podziałały.

... dobra, na ten wiersz to mam jeszcze ze dwie teorie, może później napiszę
... może zrobi ktoś to za mnie, a jak mu sie uda, to stawiam lody.

po pierwsze: od razu nasunęło mi się "Jestem Julią" Poświatowskiiej...
po drugie wlaśńie kilka dni temu naumiałam sie całego ewolucjonizmu i wiersz mnie zabolał
po trzecie, jest święty, bo świetny, to za mało
" Jestem Julią... mam tysiąc lat..."
brawo Adasiu, jestem zwalona z nog:)

Cieszę się, że wiersz się spodobał i stał się dla Was ważny. Upadek człowieka można opisywać na różne sposoby. Mniemam, że każdy z Was widzi to inaczej. Ja to widzę tak właśnie.
Poświatowska jest dla mnie mistrzynią prostego pisania. W trzech słowach zawierają się opasłe tomiska... Ja tak nie umiem.


Adam

ja mało nie spadłam z krzesła:)
przeszkadza mi trochę ten skopany skowyczący pies, coś nie gra w klimacie, ale ogólnie podoba mi się.
I bardzo bliski mojemu samopoczuciu teraz:)

no nie wiem... ja sie czasem jak taki pies czuje...

Każdy z nas czuje się czasem psem, by potem docenić bycie człowiekiem.

Adam

to ja zacytuję:

"Tylko w milczeniu słowo
Tylko w ciemnosci swiatło
Tylko w umieraniu życie
Na czystym niebie jasny lot sokoła"
Piesń o stworzeniu Ea

Le Guin. Brawo. I Poswiatowska. Najlepsza kompania.
Wiersz do kajeciku wędruje z pewnoscią...

Stawianie mnie obok H. Poświatowskiej sprawia, że potem nie moge spokojnie spać...

Adam

ty nie śpij, tylko pisz!;)

Super wiersz, bardzo mądry, ciekawy temat. Podziwiam.