kwadrat inaczej

wybuduję namiot na samym końcu tęczy
usmażę balonik i wyrwę płuca chmurom
dalej pociągnę się do odpowiedzialności
i ukrzyżuję dmuchawce

nie będę się niepokoił przez deszcz i inne niestrawności analfabetu
rozjęzyczę prostytutkę w sobie
i nakarmię żołądek chlebem
prawda że jest prosta jak prostokąty Rothko

chcę zobaczyć to wczoraj do którego mnie zapuściłeś świnio
każdy z was jest pierwszy i nigdy zaprzeszły
czas ma długie stopy ma marny sposób na cokolwiek

.........................nadczynnościowy janerkowizm - w wydaniu in minus

Po "wizji lokalnej" obrazów M. Rothko tekst robi się jaśniejszy.
Technicznie drażni mnie powtórzenie "ma" w ostatnim wersie, czytam sobie z "i". :)
Pozdrawiam Krzysiek

nie mam pojęcia, po co chce robić te wszystkie rzeczy i ile dla niego znaczy krzyzowanie dmuchawców oprócz brzmienia. ne tam

pozdro :)

podoba mi się:
,,wybuduję namiot na samym końcu tęczy,,
działa na wyobraźnię
,,rozjęzyczę prostytutkę w sobie,,
ciekawe, chociaż niepotrafię do końca pojąć, jednak działa :)...

poza tym jak na mój spaczony gust trochę tu za dużo wymuszonego przekombinowania, pozdrawiam

tak, wiersz

(...)
rozjęzyczę prostytutkę w sobie ... :)
(...)
czas ma długie stopy ma marny sposób na cokolwiek... może nie aż marny.. ;)
Pozdrawiam.

Za efekciarski. Pogubił się w efektach specjalnych