nienawiść

ślepe jarzeniówki ulic
brukały kałuże
zmysłowym szeptem
szeleszcząc

spadając od słowa do słowa
mijałam bary pełne
mrokiem rynsztoków
gubiłam się w brzdęku
szkła

buzując nienawiść
rozsadzała
krwinkami czerwieni
depcząc śladami
siłę

czułam

nienawiść jest - tak - siedzi w nas jak diabeł na szpilce - widzę, że w agresję się owinęłaś i ciągniesz tematy - ludzie powinni się poznawać a nie przechodzić obok - bo ten bar - ta jarzeniówka warta chwili zastoju (zamyślenia) - gubienie się - to forma przepełnienia przestrzeni i w Twoim wierszu co piękne - że choć przechodzisz to jesteś - jesteś w czasie gdy jarzeniówka "ślepieje" i rynsztoki barem kumoszą
MN

MN.. znalazłeś szyfr do mojej duszy?? :))

pozdrawiam i dziękuję
Emilka

jeju - bądź pewna, ze niczego z sejfu (duszy) bez zgody nie wyciągnę - jedynie za pozwoleniem
MN

Zdaje mi się albo jakieś dodatkowe światło wlało się w Pani poezję -?

Ze skutkiem całkiem pozytywnym ;)

Pozdrawiam.

o jejku.. dziękuję :))
strasznie miło to słyszeć :))

pozdrawiam rozanielona
Emilka

nie bardzo, niestety :/
albo to moja wina, bo w kafejkach za mało czasu na przemyślenia...

pozdrawiam

"deptając"

- jest Pani tego pewna? Jak tej nie-nawiści?
Pozdrawiam Jan P.

'deptając' nowoczesną nie-komercję spadam z kolejnego mostu załamania nad światem... jakie to wszystko jest...........

załamała mnie Pani taką '(nowo-)mową'...

kojarzy się -> autodestrukcja
zainspirować...
pozdrawiam
a.

Podoba mi sie. Szczegolnie pierwsza zwrotka.

Przemawia do mnie, pozwala sie zidnetyfikowac. Za to dziekuję

Pozdrawiam

podobało się...

i tyle

nie bede rozdrabniał

Tera

heh.. faktycznie.. moja wina - szybko przepisywałam i tak wyszło jak wyszło, ale już poprawiłam i dziękuję za zwrócenie uwagi..
jednak.. "nienawiść" tak ma właśnie zostać.. bo nie chodzi o "buzując nienawiścią"
:)
miło mi, że poświęcił Pan czas na skomentowanie mojego wiersza.. :)
dziękuję za tą chwilę

Kocico.. no cóż, nie dla każdego piszę coś dobrego :))
cieszę się, że podobało się, że inspiruje kogoś i w ogóle.. :))
dziękuję

pozdrawiam
Emilka

hmm, co ja mysle? nie wiem, czy nie warto zrezygnowac z klamry i nie wyodrebniac tak ostatniego slowa, a to dlatego, ze klamira nijak(w mojej opinii) nie wiaze sie z tytulem... a co mi sie w tekscie uwidzialo, to pointa... ;)

rjigardz.

hmm.. może faktycznie
bez tego "czucia" też dobrze brzmi..
jeszcze nad tym pomyślę

dziękuję za poświęconą chwilę zadumy :)

pozdrawiam
Emilka

gimnazjalny styl
banalna treść
bardziej do piaskownicy się nadaje

nie wiem czy Pan czytał wiadomość od admina..
jeśli ma Pan zamiar komentować moje wiersze i wiersze innych poetów tylko po to by się zemścić to myślę że to się mija z celem..

pozdrawiam
Emilka

ahhah chciałem skomentować raz jeszcze hahah
TEra

hihihi Tereuszku.. skleroza nie boli, ale w tym wieku skleroza :)))
ale dzięki

pozdrawiam
Emilka

Hmmm... Czyżbyś Emilko popadała w monotematyczność. Zauważam w tym utworze duże podobieństwo do tego, który przed chwilą skomentowałam. Podobieństwo słów zwłaszcza... Aczkolwiek... Ten utwór (w moim mniemaniu) ma niezły, przydymiony klimat... Czujesz się, jakbyś siedział w knajpie, ciemnej, głuchej, smutnej...

Atmosfera.


P.