W oceanie

przejrzysta ale mętna
zawierająca nieproporcjonalne
ilości glinu chloru soli
i kationów sodu

są też w niej
pęcherzyki słońca wtopione
w plastry kamieni

wszystkiego jest tyle
ile zdołają wchłonąć
włosy

palcami wyciskają
z siebie ślinę

przelewając ją przez
burtę dziąseł prosto
w stopy głowy

by przez moment
iść

przed za

tylko to........................reszta - tradycyjne dyrdymały

Bełkot.

To jest oceaniczny kocopoł, mega hiper badziew z dodatkiem nieumiejętnych metafor typu:
"ją przez
burtę dziąseł"

jak tutaj "palcami wyciskają ślinę z siebie" tak ten utwór potwór przypomina spływające krople spod pachy wpadające do rosołu.
kopnąłbym to coś w "stopy głowy", ale szkoda mi monitora,więc jak najszybciej to wygaszam.
Dziadostwo!!!

Najbardziej kojarzy mi się z perłą (i perłopławem), ale czy to ważne, grunt, że coś takiego jest w oceanie. Pozdrawiam

tylko to........................reszta - tradycyjne dyrdymały


a to już nie mój problem ile
zdołają wchłonąć czyje włosy

pozdrawiam

tylko to był w stanie wybełkotać

proszę napisać nowy wiersz
chętnie przeczytam

pozdrawiam

czytelnik doznał szoku
ale co na to mogę poradzić
nic
dalej będę pisać wiersze

pozdrawiam

dla mnie ważne - poetyckie

pozdrawiam

Zdecydowanie przekombinowany i mocno udziwniony tekst.

wszystkiego jest tyle
ile zdołają wchłonąć
włosy

To jedyna namacalna rzecz w całym wierszu. Reszta to abstrakcja, której zwyczajnie nie da się wyobrazić, ani poczuć. Radzę próbować zwrotów podobnych, do tego wyszczególnionego przeze mnie. Wiersz wtedy naprawdę będzie o czymś. Tu niestety trudno dociec, czy jest o czymkolwiek.

Pozdrawiam serdecznie

w moich wierszach można zabłądzić ale tak już (dla niektórych) zawile piszę - mam nierówno pod sufitem - nowy wiek
to prosty wiersz należy tylko (albo aż) rozwinąć fantazję
w paru słowach powiedziałam tu o poezji o nas

dzięki za komentarz

pozdrawiam

w moich wierszach można zabłądzić ale tak już (dla niektórych) zawile piszę - mam nierówno pod sufitem - nowy wiek
to prosty wiersz należy tylko (albo aż) rozwinąć fantazję
w paru słowach powiedziałam tu o poezji o nas

dzięki za komentarz

pozdrawiam


Alinko, cała sztuka w tym co ukryłaś w wierszu , jak można poezją ująć ...... w oceanie?!

Serdecznie!

Hania

okazuje się że można bo ocean
to poezja natury

pozdrawiam

już pierwszy wers jest wewnętrznie sprzeczny
dużo tu hermetycznego języka i mocno udziwnionych przenośni
na plus jest moim zdaniem pomysł na 2 i 3 strofę - warto coś na tym zbudować, przebudować wiersz, powyrzycać te nieczytelne szumy

Od dawna myślałam o tym, by napisać komentarz do moich wierszy. Zatem niech ta myśl stanie się faktem.

Moja twórczość jest różnorodna - wcześniejsze wiersze znacznie różnią się od obecnych. Przyczyna jest taka, że wciąż zmienia się poezja
więc i moja twórczość ulega przemianom. Ale chyba też jestem wszechstronna, elastyczna - potrafię napisać wiersz prosty w przekazie, ale też nie sprawia mi trudności napisanie wiersza (powiedzmy) o bardziej"zawiłej" treści i formie. Tak naprawdę wystarczy mi jakaś myśl, słowo, obraz malarski, przyroda, drugi człowiek, taniec albo muzyka, by zadziałała moja wyobraźnia, wrażliwość, fantazja i by powstał mój kolejny wiersz. Jednak moje wiersze nie przez wszystkich są zrozumiane, a więc też nie zawsze akceptowane. Jednak to rozumiem, bo jestem świadoma własnej poezji. Wiem dobrze, że poezję tworzą słowa nie idee, że poezja jest sztuką słowa i wyobrażni.
Jak można zauważyć piszę zazwyczaj krótkie wiersze, zaledwie kilkuwersowe. To wymaga ode mnie dyscypliny, rygoru, oszczędności środków wyrazu (bardzo lubię i dobrze się czuję w haiku). I konstrukcja tych wierszy jest wieloznaczna, gdyż ich konkretyzacja może mieć i ma w oczach czytelnika kilka znaczeń i sensów. Ale uważam, że to dobrze, bo to jest wartość, czar i sens słowa. W moich wierszach nie bawię się słowem, a sprawdzam możliwości języka. Wręcz zmagam się z językiem, by pokonywać samą siebie , by wejść w "za" - czyli dalej, niż w tym momencie jest współczesna poezja.
Piszących poezję jest dużo i jeszcze więcej wierszy - ogrom. I to różnorodnych wierszy. Stąd między innymi "W oceanie" napisałam:

przejrzysta ale mętna
zawierająca nieproporcjonalne
ilości glinu chloru soli
i kationów sodu

są też w niej
pęcherzyki słońca wtopione
w plastry kamieni

wszystkiego jest tyle
ile zdołają wchłonąć
włosy

A skoro zmagam się z językiem, szukając dla poezji czegoś nowego to są słowa:

włosy

palcami wyciskają
z siebie ślinę

przelewając ją przez
burtę dziąseł prosto
w stopy głowy

W moim odczuciu język to gra, a tych gier jest nieskończenie wiele.
Dlatego również przez to w obecnym czasie tak trudno być poetą -

by przez moment
iść

przed za

W moich wierszach język jest dość mocno zmetaforyzowany stąd często przekracza zdroworozsądkowy sens, ale to dlatego, że wyraża to. co w tych czasach dla poezji jest niewyrażalne.

To tyle. Mam nadzieję, że może teraz moja twórczość będzie bardziej przystępna, zrozumiała.

Pozdrawiam

hmmm...najlepiej jeśli wiersz sam się obroni , a każdy będzie mógł znaleźć w nim coś innego.

to oczywiste, a to co napisałam nie jest obroną wiersza
pozdrawiam

Sorki Alinko, to jest słabe. Pzdr.

sorki ale to nie jest poważny rzeczowy komentarz
pozdrawiam

uśmiechnięta sztuka
wiersz ten przytuliła
bo abstrakcja owa
jest jej sercu miła


pozdrawiam )