Dawid_Piełot Opublikowano 5 Grudnia 2012 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 5 Grudnia 2012 Spocząwszy w oddalonej otchłani, rozpoczyna się myślowy set. Czym to jest, i czym bywa, czy to rzecz, czy też nie. Zagłębiając głębiej się, poczynasz otwierać wrota swe. U bramy wielkiej tej, odkrywać zaczynasz korzeń jej. Korzeń ten w Tobie, ma swój pień, A jego korona, rozpościera się przez Twój cień. A kwiat jego widać, w noc, czy w dzień, I daje najpiękniejszy owoc, jaśniejszy niźli Słońca cień. To co na zewnątrz się objawia, musi mieć wewnątrz swego pięknego Pawia. Towarzyszy także mu, kolorowa mozaika, ułożona z cudnych snów. Sny te nie materializm tworzą, to co podąża, za wewnętrzną rozkoszą. Składową jednej jedności są, co nazywa się Duszą Twą. Bo darowana Tobie została moc, która dzień przemienia w noc. I niechaj sposób objawiania, będzie zgodny z rozbłyskiem zbawienia. . . Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się