Proszę Cię.

Proszę Cię, jeżeli istniejesz...

Byś ludziom bez nadziei, dał jej chociaż okruszek,
Byś w zbyt pewnych zasiał ziarno zwątpienia,
Byś smutnym powód do radości dał,
a radosnych wystawił na próbę smutku.

Pozwól nam o ten okruszek, ziarno, powód czy próbe,
przeżyć życie bardziej.



_
To moj pierwszy wiersz- prosze o konstruktywna krytyke :-)

Piszę jak najbardziej poważnie: proszę zacząć od poprawienia błędów (koszmarnych :) ortograficznych - tego się nie da czytać na poważnie:
Byś ludzią bez nadzieji
- a taki chyba miał być ten tekst. I moim skromnym zdaniem powinien Pan zacząć próbować w Warsztacie.
pzdr. bezet

masz racje- teraz dopiero widze te bledy- dzieki :P

konstruktywną krytykę zacznę od delikatnego zwrócenia uwagi na końcówkę "ę" (próbę, krytykę).
a co do samej treści, to sens ok, ale forma raczej średnio.

kiedyś Okudżawa pięknie śpiewał:
"Daj każdemu po trochę
i mnie w opiece swej miej..."
proszę czytać mistrzów

pozdrawiam
seweryna

a moja rada brzmi-wystrzegaj się patetyzmu i wtórnosci, i nie staraj sie kopiowac naszych serwisowych mistrzów-poczytaj ich, ale nie kopiuj

Pozdrawiam
Agata

O przepraszam- nikogo nie kopiuje..
I takie oskarzenia prosze zachowac dla siebie.

Powiem szczerze ze mi sie bardzo podobalo. POzdrawiam