SONET

Bo twoje dłonie niezapominajki
Jak niezabudka zdobna w całobrzegi
Słońca łaknąca, wrażliwa na śniegi
O mocy takiej, jakby różdżka z bajki


Pozornie nic to, a może tak wiele
Muśnięcie nieco, lekkie i chwilowe
Absorbujące od stóp aż po głowę
Gdy na koncercie byliśmy w niedzielę


Jak to że nikłość tak się w siłę zmienia
Nawet nie uścisk czy zbliżenie dłoni
Może przypadek, może od niechcenia


A potem rosa co spływa ze skroni
Która wyrywa poetę z uśpienia
Ktoś wtedy poległ, jak żołnierz bez broni

.....................................ojezu

Kropek rzeczywiście tu nie ma, ale nie ma też archaicznych słów, jest tylko kilka terminów ściśle botanicznych

Zastanawia mnie jedno:
po co, ktoś kto potrafi całkiem zgrabnie "spisać" sonet ,tak właśnie go podpisuje?
pozdr

Na szczęście ludzie jeszcze piszą takie rzeczy i to tak dobrze piszą. O ironio, co niektórym wchodzi w pięty, ale to też dobrze. Pozdrawiam

Podoba mi się.