Wędrownemu IV

(Prezent)

lubię się odbijać w twoich oczach.
jestem o jakieś sto zmartwień wstecz ładniejsza.
przekształcam najtrudniejsze równania,
żeby później tęsknić jeszcze bardziej.

rzeźbić się w twoich dłoniach.
zanim się im powierzę, widzę, jak przechylasz
głowę z figlarnym pytaniem chcesz mnie
jeszcze raz poprowadzić?

rozpościerać się, zamierać
w oczekiwaniu na odpowiedź,
dlaczego przy tobie mam w oczach blask
świata odbitego od srebrnej folii.

2./3. listopada 2011.

Twój cykl nie jest mi obcy, fajnie widzieć go tutaj. jest pięknie, Paro, tak na biało :) serdeczności.
plus.

...
światła odbitego od srebrnej folii. - wydaje mi się, tak będzie lepiej, jestem tego pewien (sama mnie tego nauczyłaś)

Wooooj Aniu pięknie i piękniej!
Zabieram caluśki ,,,ale urzeklo mnie..."jestem o jakieś sto zmartwień wstecz ładniejsza."....!
Serdeczności!
Ja
+

Taruniu,

dziękuję, kłAniam się,

Para:)

Niewiniątku,

masz rację! Dziękuję Ci bardzo. Tak się cieszę, że zauważyłeś!!!

Widzisz: wierszyk starutki, sama jeszcze ciągle się uczę.

Cieplutko,

Para:)

Ps. Poprawione, i dodatkowo - jest "świata" zamiast "światła".

Aluno,

serdecznie dziękuję. Pozdrawiam bardzo, bardzo,

Para:)

zmiana na lepsze (czytałam wcześniej).
proste myśli, zapisane z taktem, wyrafinowaniem i powściągliwością.
tak odbieram Twój wiersz, Anno, pozostawiając trochę niedopowiedzenia - zabieram i wypełniam refleksyjną przestrzeń.
każdy człowiek ma w sobie jakąś tajemnicę - blask świata odbitego od srebrnej folii. tak!!

pozdrawiam,
in-h.

Kaliopku,

cieszę się, że zauważyłaś poprawki. Ciągle poprawiam stare wiersze, o ile zauważę sens, by je ożywiać, odświeżać je w sobie - dla Czytelnika.
Dlatego wdzięcznie się kłaniam i cieszę się, że Innocenty zauważył, a i Ty - także.

Cieplutko,

Para:)

dobry, chociaż bywały lepsze.
w moim odbiorze, oczywiście.
pozdrawiam i do poczytania :)

Sylwestrze,

wiem, bywały, bywały;)

Cieplutko pozdrawiam, wdzięczna, że tu zajrzałeś.

Para:)

Twój cykl, Anno, jest wspaniały. I jak się czyta wszystkie jego części,(te które udostępniłaś czytelnikowi) wynurza się coraz więcej treści. Przekaz nabiera rozmachu. Co do stylu nie pisnę słowa, bo, jak to u Ciebie, mistrzowski. Czytam z przyjemnością i czekam na dalsze części. Pozdrawiam serdecznie.
J.

Januszu,

to chyba jedyny "biały" w cyklu;) Dzięki, że wpadasz i śledzisz.

Cieplutko pozdrawiam,

Para:)

Stepie,

dziękuję bardzo. Masz rację. Łagodny, oswojony, srebrny.

Cieplutko,

Para:)

ładnie...chwyta za serce lekkość i subtelnośc wiersza:) pozdrawiam serdecznie

Leno Druga,

bardzo mi bardzo. Cieplutko pozdrawiam,

Para:)