Żyć

świat wciąż kusi
nęci woła
ukazuje ścieżkę prostą
wabi do ziemskiego szczęścia
każe wyzbyć się współczucia
ceni tylko przyjemności
prosi by się zająć sobą
aby dbać o własne szczęście

a my wciąż mu ulegamy
wciąż gonimy za nicością
nic nie wiedząc że świat kłamie
że maskuje to co ważne

definicję prostą życia
wymazuje z naszych myśli
by zapomnieć że sens bytu
można prościusieńko znaleźć
niosąc pomoc tak po prostu

sama prawda.
pozdrawiam i do poczytania :)

temat bardzo ważny - pogoń za ułudą świata. nad formą radziłabym nieco popracować - a może w 3 zwr. zastosować l.poj. (wydaje mi się, że osłabie nieco molizatorski ton wiersza)
np.:

wciąż ulegam ciągle gonię
za nicością
zapominam że pod maską
tylko kłamstwa

oczywiście to tylko moja sugestia a wiersz jest Twój, Janino :)

serdecznie pozdrawiam - Krysia

Dziękuję Krysiu za cenne rady. Wykorzystam je w kolejnych wierszach.
Pozdrawiam cieplutko :)

Janina