zastygła w nas krew na rękach

chciałoby się stać na baczność patrzeć z bliska
jak umierają kumple przeklinać boga generała
w odstawce nocą rysując na jego twarzy kutasy

z martwego ciała wystają rzędy manipulatorów
protezy kapitalizmu zwinne jak szydełko niesłychane
usłuchane wytwarzają przytrzymują przenoszą panoszą

stoisz zgarbiony jak osuwające się na obczyźnie groby
ze strachem przełykasz ślinę razem z nią do żołądka
płyną słowa znikną kwaśne niedojrzałe na stałe

żyjemy w kapitalnych czasach powiem to otwarcie
wojna nie wybuchła niewypał kiedyś ktoś w końcu
znajdzie w lesie zaniesie w banicję na policję

A po co te „kutasy”, czy to nie jest także jak się nie ma nic ciekawego do powiedzenia to trzeba porządnie zakląć i jest OK.???

A skąd wiesz, czy nie mam nic ciekawego do powiedzenia? Widzisz w tym wierszu tylko kutasy?

przykro mi, ale nie dałem rady doczytać do końca, co przy tak krótkiej formie raczej rzadko mi się zdarza.

zdrowia życzę