Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

****


Agnieszka_Gruszko

Rekomendowane odpowiedzi

Słowa mnie zamknęły
w klatce własnych uczuć
jak ziarnko piasku
więzione w klepsydrze
nie mogę się ruszyć

opleciona szczelnie
zlękniona błękitu
wiec płonę w cichości

szklanych oczu wiosny
wciąż mam usta zszyte
czarną, grubą nicią
przez dobre wróżki

zamknięta w lustrze
wciąż krzyczę

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...