Czarodziejka

porozmawiaj proszę z deszczem
niech poczeka trochę jeszcze
zanim zmokną nam koszulę
zanim dom nas schroni czule

zrób to gestem nietrywialnym
ruchem powiek niesłyszalnym
nie krzykliwie tak jak afisz
tak jak tylko ty potrafisz

intuicja mnie nie myli
nie wątpiłem ani chwili
że zaklęcia znasz i czary
jak rozjaśnia się dzień szary

porozmawiaj proszę z rosą
niech nam biec pozwoli boso
porozmawiaj też z jaskółką
niech na niebie wytnie kółko

spytaj brzozy skąd się wzięła
gdzie borówka przykucnęła
powiedz głośno dwa zaklęcia
jak się zmienia gapę w księcia

lecz tymczasem splećmy dłonie
deszcz już rosi nasze skronie
dom daleko lecz stóg siana
tam schronimy się do rana

tam twe włosy ci osuszę
mym oddechem, animuszem
obyś się nie zaziębiła
moja mała, moja miła